loysn. Loysnin kann byggja á, at 1) Privata felagið aftan fyri Skálafjarðatunnilin sleppur í gongd beinan vegin. Men ein av treytunum fyri loyvinum verður, at gjøgnumkoyrandi akfør gjalda t. d. 5 krónur [...] krónurnar fara í almenna partafelagið, sum skal standa fyri Sandoyartunlinum. Og felagið fer í gongd beinan vegin. Tað eru nógvir fyrimunir við hesi loysnini. T.d. Landið sleppur frá eini skuldarbinding upp [...] milliard fyri Skálafjarðartunnilin. Men fær kortini inntøkur haðani. Báðir tunlarnir kunnu gerast beinan vegin. Tað er ikki neyðugt at finna sparingar á fíggjarlógini fyri at fíggja 50 mill. árliga til

hugsandi tíðarbili, løgmaður valdi at fráboða avtøkuna av fiskimannafrádráttinum, og samgongan má beinan vegin taka hesa fráboðan aftur. Tað áliggur somuleiðis løgmanni at greiða fólki frá, hvørja ávirkan

eitt beinpetti burtur og roynir so at benda tánna í rættan vinkul. Í hesum stríði brúka tey bæði ein beinan meitil og eina krongluta tong. Tongina rópa tey tvístertu, tí hon minnir mest um kløurnar í hesum

sløkkiliðið eisini koma umborð fyri at pumpa skipið, so tað ikki skuldi søkka. Vit fóru at lossa koksið beinan­vegin. So varð Gudrun Zoega tikin uppá beding. Teir á Skipasmiðjuni kundu ikki skilja tað, men undir

Fótaði sær aftur Kommunan keypti Hornagarð, so kundi man søkja um eitt traðar­stykki. Tað gjørdi eg so beinan­vegin. Tað var her úti undir Gráa­steini. Treytin í sáttmálanum var, at man skuldi dyrka fjórðingin

og á, at Norrøna er framman fyri ferðaætlanina, og at tað er so ymiskt, um skipið kann avgreiðast beinan vegin, ella tað noyðist at bíða.

r av hinum trolar­unum. Tað var so kalt, at tað bar ikki til taka trolið inn. So hevði tað fryst beinan­vegin. Fyri at fiskurin ikki skuldi frysta, mátti spulipumpan liggja í fiski­num alla tíðina. Tað

hann sær til postverkið við spurningi, um áhugi var fyri hesum skjølum. Tað játtaðu vit sjálvsagt beinan vegin og avtalað varð, at Jógvan í sambandi við vitjan í Føroyum í mai sjálvur skuldi lata posverkinum

tungum víkingarokki. Men hví skuldi tað nú verið tað? Tí eg vil tað? Neyvan. Týr er ein bólkur, sum beinan­vegin gjørdi greitt, at teir neyvan fóru at gera øll nøgd. Dámdi tær teirra tónleik, so elskaði tú

lurta eftir tónleiki. Og tá eg eri úti, havi eg iPoddin við. Eg koyri næstan uppá battaríir og blívi beinan­vegin irriterandi og rastleysur, um eg ikki spæli tónleik í eina tíð. Eg haldi, at tað er tí, at