ongantíð, tá eg fortaldi honum, at eg hevði fingið starvið. Hetta var fyrstu ferð eg upplivdi, at hann misti pippið. Hann segði einki og fór bara av stað. Eina løtu seinni ringdi hann og helt fyri, at hatta
hetta var á sumri í 1971. Hetta var einastu ferð, vit vóru til skips saman. Seinni sama heystið misti hann pápa og pápabeiggja sín Louis, tá teir gingu burtur við maskinbátinum Dortheu ein illveðursdag
røkka málum, stóð hann fast á sín avgjørda hátt. Djúpu røddina kundi hann tá hevja, men tamarhaldið misti hann aldrin, tí hann var rímiligur og góðlyntur. Hansara hollu evnir at tosa við fólk komu eisini
og vita, at nú er ongin at taka ímóti einum. Nú ert tú komin upp í himmalin, upp til abban, sum tú misti fyri hálvumøðrum ári síðani. Tú saknaði hann so nógv. Tit vóru gift í 68 ár. Eg eigi so nógv góð minni
Góði Tommy Dagurin 9. august 2022 kemur altíð at vera dagurin, har eg misti mín besta vin og tvíburð. Hetta var dagurin, har tú eftir longri sjúkralegu ikki orkaði meir. Tú hevur verið mín trúgvasti vinur
álvarsamur, tá skil og umhugsni kravdust. Ein hvøkk fekk hann tá hann við stuttum millumbili fyrst misti ommu og síðan móðurbróður. Men eingin livir sjálvur eitt langt lív uttan at føla miss og sakn. Tað
sín. Góða Vilgerð, nú ert tú saman við pápa tínum, mammu tínu og beiggja tínum »Meinert«, sum tú misti fyri júst hálvum ørðum ári síðani, bert 59 ára gamal. Vit ynskja eisini at senda Andreas eina hjartans
Sannelena fyrr greitt frá eini serligari hending, sum væl tolir at vera endurtikin. Tá Sannelena misti vinmannin við “Ernestinu” Hetta var í 1930 í samband við hendingina við Ernestinu, sum fór á land
ein kvinna, og í hesum førinum var tað Rosa. Hon er dóttir Onnu Elisabeth og Poul á Lakjuni. Hon misti pápan av eini vanlukku, tá hon var seks ára gomul. Rosa var næstyngst av tilsamans 11 systkjum, so
1977. Tit bæði blivu gift í 1962 og fingu trý børn saman, men her var lagnan hørð við tykkum. Tit misti Petur longu í 1981, so tit fingu bert 19 ár saman. Petur og tú høvdu tað gott, tey árini tit fingu [...] men tað bleiv strævið hjá tær, einsamøll við trimum børnum, har Jón Tórur bert var 6 ár, tá ið hann misti pápan. Frá 1960 og til 1977 sóust vit bert, tá ið vit vóru heima og hildu feriu, og sum vanligt visti
