byrjaði at hjálpa pápa sínum, sum var klokkari í Gøtu Kirkju, tá hann var 12 ára gamal. Tá pápin doyði í 1979, tók hann yvir líka til fyri fáum árum síðani, tá sonur okkara, Jógvan, tók yvir. Síðstu ferð
Hetta var ein sera trupul tíð hjá henni, tí maður hennara, Jákup, gjørdist álvarsliga sjúkur, og doyði tann minniliga dagin, 11. september 2001. Tann 30. apríl 2002 var løgtingsval, har Sambandsflokkurin
at, og hann gjørdi tað eisini. Yrkingin, sum Janus Djur-huus yrkti í 1944 um M. A. Jacobsen, sum doyði hetta árið bert 52 ára gamal, hóskar væl til Klæmint, sum náddi sama aldur. Her er annað ørindi: Bjart
Anna, fødd Joensen, og ættað úr Klaksvík, og Emil Jacobsen úr Leirvík, sum var 56 ára gamal, tá hann doyði í 1973. Hon fylti 80 um jólini. Tey seinastu knappliga tríati árini hevur hon verið á Pleygudeildini
segði hann. Hon fylgdi væl við í øllum til tað síðsta. Nú hon var sjúk, nakrar vikur áðrenn hon doyði, tosaði eg við eina konu í telefonuni á Heimavirkinum, og spurdi hon eftir Juttu, hvussu hon hevði
misti mamma Jonny tríggjar pápabeiggjar og ein beiggja umframt onnur í síni ætt. Pápi Jonny, Herman, doyði eisini í góðum árum, 49 ára gamal. Jonny eigur tríggjar beiggjar. Herman og Edvard búgva í Hósvík
Mortan sat saman við millum øðrum John og skaffaðaði, tá ið hann small niður við heilabløðing og doyði stutt eftir. John kom at gerast ein av okkara royndastu trolaramonnum. Hann gjørdist navigatørur og
sum ein prýðiligur varði yvir tey bæði. Joen Pauli sat í kommunustýrinum í Vága kommunu, nú hann doyði. Hann sat fyrstu ferð í kommunustýrinum í Miðvágs kommunu sum varalimur í valskeiðinum frá 1997 til
tá høvi til at geva honum mína seinastu útgávu. Vit hittust javnan, seinast var stutt undan hann doyði. Altíð fingu vit eitt gott og gevandi prát. Tann, sum fæst við skriving, veit, hvussu stóran týdning [...] av monnunum druknaðu. Ein teirra var abbi Heðin, Mortan á Stóranum í Sumba. Hann var bara 40 ár og doyði frá fimm børnum. Í 2002, tá ið 75 ár vóru liðin síðan hesa hending, var ætlanin hjá ættini at halda
15:26.) Kona mín, Laila, hevði borið honum okkara bløð, »Vagttårnet« og »Vågn op!« øll árini, til hon doyði síðsta ár, og eg halt áfram eftir tað. Honum damdi væl at lesa og segði við meg fyri ein mánaði síðini
