John William Joensen. formaður, Norðoya Sambandsfelag
Seinastu tí:ani hevur veri: stór øsing í samband vi: tvey mál sum Tjó:veldisflokkurin hevur gjørt seg til talsflokk fyri. Hesi eru; - skrásett parlag og uppskoti: til ríkislógartilmæli um broyting í revsilógini (forbo: móti at gera mun á fólki vegna "kynsliga orientering").
Ta: kristiliga grundstø:i
Ta: er ikki av ongum at vit í londunum rundan um okkum, eins og her á lándi, síggja kristiligar flokkar ver:a settar á stovn. Teir stóru politisku flokkarnir og politikarar í heila tiki:, hava sí:an fyrst í 60-unum kappast um at hálsfevna humanistisku lívásko:anina, og harvi: hevur lóggávan í Evropa flutt seg longur og longur burtur frá tí, sum er sambæriligt vi: eitt kristiligt grundstø:i.(Vit kunnu eisini sta:festa at hetta als ikki hevur havt undirtøku millum fólk, tí sí:ani mi:skei:is í 80-unum eru kristiligir flokkar settir á stovn, sum savna hópin av fólki i: kenna seg sviknan av stóru flokkunum.
Men stevnuskrá Sambandsflokksins, har ta: í grein eitt stendur, at Sambandsflokkurin vil á øllum økjum reka ein framtaksfúsan politikk á kristiligum mentanarstø:i, bindur flokkin at arbei:a út frá einum kristnum mentunarástø:i.
Sambandstingma:urin, Alfred Olsen, sigur ta: so væl í eini grein á heimasí:uni hjá Sambandsflokkinum tann 30. august 2005:
"Nógvar royndir eru gjørdar tey seinnu árini, fyri at fáa ta: føroyska samfelagi: at vi:urkenna hjúnalag millum tvey av sama kyni á jøvnum føti vi: hjúnalagi: millum mann og konu, solei:is sum vit kenna ta: í teirri kristnu mentanini. Men vit sleppa ikki uttanum, at ein vi:urkenning av samkyndum hjúnalagi merkir ta: sama sum ein vanvir:ing av tí kristnu mentanini, sum bert loyvir hjúnalagi millum mann og konu. Ein vi:urkenning av hesi n!ggju mentanini vil tí altí: merkja, at tann kristna mentanin ver:ur vraka:.
Ta: ber ikki til at sameina tvær so mótstrí:andi mentanir ella lívsásko:anir, tí vi: at vi:urkenna a:ra, vrakar tú hina. Tí mugu vit sum samfelag og tjó: taka stø:u til, hvørja mentan vit vilja hava og hvørja vit ikki vilja hava, tí vit kunnu ikki halta til bá:ar sí:ir.
Sum løgtingsma:ur fyri Sambandsflokkin, vil eg vera vi: til at verja um og framhaldandi virka fyri, at Føroyar vera ein kristin tjó: og at tann kristna mentanin og lívsásko:anin, sum vit fingu handa:a frá forfedrum okkara, ver:ur hornasteinurin í tí føroyska samfelagnum, tí eg ivist ikki í, at vit á hesum grundvølli aftur og aftur vilja uppliva Guds signing, bæ:i yvir land og fólk."
Hvat lærir skriftin okkum
Vit eiga at leggja til merkis, at ongasta:ni í Bíbliuni ver:ur ein ma:ur ella ein kvinna dømd fyri at hava samkyndar kenslur, men ta: er ger:in sum ver:ur dømd.
Ta: er ikki syndin sum ger: okkum menniskju til syndarar, men vit eru syndarar tí okkara náttúra er syndug, sum skriva: stendur: "Tann er eingin, sum rættvísur er, ikki ein." Og hetta er orsøkin til alla ney: og elendigheit í heiminum.
Ta: er tí ikki uttan grund, at Bíblian hevur givi: okkum bo:ini. Eg kann nevna nøkur her.
Fimta bo::
Tú mást ikki sláa í hel.
Hvussu nógv menniskju, bæ:i fødd og ófødd, ver:a ikki tikin av lívi hvønn einasta dag, og hugsa um alla ta: sorg og ney: hetta førir vi: sær fyri tey sum eftir sita.
Sætta bo::
Tú mást ikki dríva hor:.
Hugsi um gongdina seinastu árini har fleiri og fleiri hjúnarløg fara fyri skeyti, har børnini eru teir stóru tapararnir og mugu gjøgnumganga stórar sálarligar trongdir.
Áttanda bo::
Tú mást ikki bera falskan vitnisbur: ímóti næsta tínum.
Hetta kenna vit sera væl, at baktala, at spilla hvønn annan út, tra:ka hvønn annan ni:ur, fyri sjálvi at koma hægri upp.
Hugsi tykkum, um bert hesi tr! bo:ini vóru hildin, so høvdu vit ein nógv, nógv betri heim at liva í. Jú sanniliga lønar ta: seg at gera eftir Guds or:i. (Men tíverri tykist sum um, at menniskjuni í dag halda seg ver:a so klók, at sjálvt hin alvísi Gud, sum skapti himmal og jør:, ver:ur settur til sí:is. Roynt ver:ur at sleppa sær undan at fylgja hansara fyriskipanum vi: at siga, at Bíblian kann tolkast ein og annan veg. Men spurningurin er, um vit vilja geva okkum undir Guds vilja ella ei.
Or:askifti undir alt lágmark
Nógv av tí sum hevur veri: sagt av teimum sum eru fyri og ímóti hevur veri: undir alt lágmark, men ta: er eingin ivi um, at eins og í ør:um málum so elvir tr!st til móttr!st.
Tó mugu vit taka avstand frá teimum, sum í blø:unu hava trá:ka: ni:ur á tey samkyndu og vi: peikifingri og sjálvtiknum kundskapi hava stempla: hesi, sum syndarar og ta: sum verri er.(Í Rómarabrævinum 3,22-23 lesa vit: "... Tí eingin munur er; øll hava synda:, og teimum fattst d!rd Guds."
Ta: er ikki okkara uppgáva sum kristin at moralisera heimin tí skrivtin lærir okkum at eingin av okkum er uttan synd. Hon lærir okkum um gott og ilt men fyrst og fremst lærir hon okkum hvussu vit skulu umsita hesa vitan ella hvussu vit eiga at vera yvir fyri hvørjum ø:rum.(1. kor. 8, 1-2-3: "....kunnskapurin blæsur upp, kærleikin byggir upp; heldur onkur seg vita naka:, so hevur hann aldri vita: naka:, solei:is sum ein eigur at vita; men tann, sum elskar Gud, er kendur av honum..."
Ta: er eingin ivi um, at tey sum arbei:a fyri rættindunum hjá teim samkyndu hava als ikki duga: sær hógv og hava ført seg so ókritiskt provokerandi fram, at hetta hevur falli: mongum føroyingi fyri brósti:. At hetta hevur elvt til eitt har:ligt móttr!st frá prestum, samkomulei:arum og politikarum, var ikki anna: enn vantandi.
Men hinvegin hevur nógv av tí sum hevur veri: ført fram í blø:unum ímóti teimum samkyndu veri: so av lagi: at hetta óiva: hevur fingi: mong til at umhugsa um ta: ikki er ney:ugt at broyta lógina hesum vi:víkjandi.
Sambandsflokkurin, eins og a:rir flokkar, er bundin av síni stevnuskrá og fer eisini í framtí:ini á øllum økjum at reka ein framtaksfúsan politikk á kristiligum mentanarstø:i.
