ODDAGREIN: Annika sæð skriftina...?

»Tað blíðkar fyri hugaðum monn­um« sig­ur orð­a­tak­ið – og tað er kanska tað, sum er við at henda Ann­iku Olsen. Men hon hevur rætt­i­liga fing­­ið oyrini í maskinuna, nú hon leitar, um nóg mik­ið av pen­ingi er til at halda hjólini malandi í Al­mann­a­ráð­num ­– og um hon kann finna tær 200 mill­i­ónir, sum hon skal spara í hes­um val­skeiðinum.

Ætlanin var, at hon skuldi skerja fyr­i­tíð­ar­pen­sjón­ir­nar 5,7 prosent fyri at spara 10 milliónir krónur. Hetta var eitt uppskot, sum gamla sam­gong­an hevði fostrað.

Men hesir dagarnir í Al­mann­a­­ráð­num hava longu brýnt Anniku Ol­sen, sum nú er knapt so liberal og re­ak­t­i­on­er, sum sam­gongan ann­ars, síð­ani Jørgen Niclasen gjørdist sterki mað­urin í Ting­a­nesi og tók løg­mann av ræði. Annika Olsen sig­ur, at tað er sos­i­alt skeivt at gera tey fá­tæku fá­tæk­ari við at lækka fyri­tíð­ar­pen­sjón­ina.

Á Rás2 í gjár ljóðaði hon næstan sum ein javn­að­ar­pol­it­ik­ari, sum hevði funn­ið út av, at Rósa Sam­u­el­sen hevði »gloymt« at leggja upp fyri til rakst­urin av teim­um ell­is- og røkt­ar­heim­um og sambýlum, sum eru í gerð. Tørv­ur­in til rakst­ur­in næstu ár­ini er um 100 mill­i­ón­ir. So bara har eru 110 millónir sum mangla í, og saman við teimum 68 mill­i­ón­u­num, sum hon skal spara, so er hon longu nú 178 mill­i­ón­ir skeiva vegin.

Annika Olsen sigur, at hon vil hava hægri játtan til Al­manna­ráð­ið. Hon heldur onga meining vera í at byggja ellis- og røkt­ar­heim og sambýli, um tey ikki skulu lat­ast upp. Og rætt hev­ur hon í tí. Hon vís­ir so met­a­for­iskt á, at um hon liv­ir upp til spar­ing­ar­nar, so er tað sum at nið­ur­leggja trivn­að­ar­tæn­ast­una ella av­taka alla forsorg, tað ber ikki til.

Sum Annika Olsen sjálv sigur, so eru fíggj­ar­karm­ar­nir ó­re­al­ist­isk­ir, og tí vil hon flyta játt­an frá øðr­um ráð­um til Al­mann­a­ráðið.

Hóast tað valla blíðkar fyri monn­um kring borð­ið í Tinga­nesi – sum neyv­an tíma at lurta eft­ir Anniku, hó­ast hon tyk­ist klók­ari enn teir – so blíðk­ar kanska fyri henni. Kanka hon hevði vilj­að framt neyð­ugu re­form­ar­nar, so hon hevði ráð til skatt­a­lætt­an, sum tey so fegin vilja geva teim­um ríku?

Men hvør sigur, at tað skal vera lætt?

Samgongan, sum vit hava valt, er re­ak­ti­o­ner. Tí fáa vit sjálvandi re­ak­ti­on­e­r­ar av­gerð­ir. Skatt­a­lætt­in er størsta út­merk­ils­ið hig­ar­til. Og tað fær av­leið­ing­ar fyri al­mann­a­øk­ið hjá Anniku Olsen, hvussu vit so venda og snara veruleikanum.