Út frá orðaskiftinum und?ir fyrstu viðgerð er greitt, at sam?gongu?um?boð?ini ikki taka undir við upp?skot?i?num. Landsstýrismaðurin í ment?a?málum arbeiðir við einum »miðl?a?pakka?«, sum hann kallar tað, sum hevur somu ingrediensir, sum upp?skot?ið hjá teimum báðum løg?tings?kvinn?unum – tó við teirri broyt?ing, at Kring?varpið ikki fær all?ar pengarnar, sum frítøkan av mvg á kringvarpsgjaldið gevur.
Stóri spurningurin er, um vit skulu hava eitt alment kringvarp, ein al?mennan public service mið?il, ella um vit skulu hava eitt komm?er?si?elt ?alment kringvarp, sum er lýs?ing?arfíggjað í kapping við aðrar privatar miðlar.
Tað tykist greitt, at samgongan ikki er serliga heit fyri at geva Kringvarpinum tær umstøður, sum ein almennur public service stovnur eigur at hava.
Landsstýrismaðurin hevur givið til kennar, at hann vildi áleið tað, sum tær báðar andstøðutingkvinnurnar skjóta upp. Men hann hevur ikki stuðul fyri tí í samgonguni. Tað tykist greitt, at fíggjarmálaráðharrin ikki er sinnaður at geva Kringvarpinum fleiri pengar.
Um tað er beiskleiki fyri herferðina hjá Kringvaprinum í MVG-málinum hjá Jørgen Niclasen, sum er orsøkin, skulu vit ikki siga. Men vit vita, at slík mál fylla meira í politisku viðgerðini, enn gott er.
Vit kunnu staðfesta, at Kringvarpið í alt ov stóran mun ber seg at sum ein kommersiellur miðil. Og tað er ein trupulleiki, sum skala trúvirði hjá stovninum, so sum fleiri dømi hava verið um. Og sum Marjun Dalsgaard vísir á í temanum í dag, so er public service ikki gjørt, um tað, sum miðilin kann vinna pening burturúr, skal verða avgerandi fyri, hvat verður framleitt og sent. Tí eigur stovnurin ikki at fáa pengar uttanífrá.
Okkara vón sum privatur miðil er, at politikarar virða støðuna hjá Kringvarpinum sum almennur public service miðil. Latið tí ikki trongskygni valda, men gevið stovninum tær umstøður, sum ein slíkur stovnur eigur at hava. Er ikki nóg mikið av pengum hjá stovninum, so skal hann spara. Tí ein public service stovnur skal ikki prostituera seg til handilslig áhugamál.
