Hetta ljóðar sum góð tíðindi, tó at vit hava hoyrt somu plátu so mangan fyrr. Trupulleikin hevur bara verið, at tað ongantíð er blivið til meira enn snakk. Men tað sigur seg sjálvt, at verulig tiltøk mugu setast í verk, um broytingar skulu gerast í útboðnum av bústaðum – serliga tá talan er um leigubústaðir. Men grundgevingarna tykjast eitt sindur leysar, tá landsstýrismaðurin ikki kann siga, hvussu henda mvg-frítøka kemur brúkaranum – leigaranum tilgóðar. Tað er ikki byggiprísurin á íbúðarbygningum, sum áseta leiguprísin í Havn.
Í kjakinum um fólkavøkstur og fólkaflyting og um, hví føroyingar ikki koma heimaftur eftir lokna útbúgving uttanlands, eru bústaðarmøguleikarnir mangan nevndir sum orsøk. Hesa grundgeving nýtir landsstýrismaðurin eisini í grundgevingunum til uppskotið.
Tað er gott, at politisk stig verða tikin til at fjøltátta bústaðarmarknaðin í Føroyum.
Landsstýrismaðurin sigur í viðmerkingum til uppskotið, at tað tó ikki bert er eitt bústaðarpolitiskt tiltak. Uppskotið er eisini eitt konjunkturpolitiskt tiltak. Hann vísir á, at vøkstur er í høvuðsvinnuni og tænastuvinnu num, men tað hevur gingið heldur striltið at fáa vøkstur í aftur byggivinnuna síðan ógvusligu afturgongdina í 2008. Hann staðfestir, at brúk fyri konjunkturtiltøkum, ið eftir rættiliga stuttari tíð kunnu økja um heimliga virksemið og samstundis loysa aðrar uppgávur, sum samgongan hevur sett sær fyri at loysa uttan at hava við sær stórvegis fíggjarligar avleiðingar fyri landskassan.
Spurningur kann tí kanska setast við, hví landsstýrismaðurin ynskir at tíðaravmarka hetta tiltaki, um tað er so gott fyri at fáa ein fjøltáttaðan bústaðarmarknað.
Størstan týdning hevur tað tó, at politisk stig verða tikin. Avbjóðingin verður so at tryggja, at sparingin hjá byggiharrunum, sum sleppa undan at rinda mvg, kemur leigarunum til góðar í síðsta enda.
