Rýmdu undan rúsevnum

Tá ið tær komu í føð­ing­ar­dag­in løgdu tær til merkis, at hetta var ikki ein vanligur føð­ing­ar­dagur við lagkøku, bollum og kakao. Har vóru tað rúsevnir sum, settu dagskránna.

Tey flestu, sum vóru í føð­ing­ar­degn­um vóru rús­að við rús­evn­um. Hetta var ikki nak­að fyri bygda­gent­urnar, sum vit hava tosað við, so tær valdu held­ur at fara ein túr oman á Hvonn at hugna sær.

– Her er tørvur á einum meira ak­tiv­um narko­politi, halda genturnar.

Og tað undran mang­an, hví rús­­­evni flo­r­era í Før­oy­um, tá ið øll kenna hvønn annan.

So tit, sum síggja rúsevni í veitsl­um og arða­staðni, sigið løgregluni frá. Tað nytt­ar ikki at vit fjala út yvir hvønn ann­an. Um vit øll í Før­oy­um standa sam­an um at út­rudda rús­evni, so var eingi trupulleiki at gera slagorðið til álvara: Nei til narko!

Hetta skylda vit børn­um okk­ara, sum eru í vanda­bólki­num fyri at koma út í slíkt mis­brúk.