Samdur

Sosialurin er eitt gott tíðindablað, men einki javnaðarblað. Aftursvar til Jústinus Eidesgaard

Undirritaði skal hervið takka Justinus Eidesgaard fyri hansara sera áhugaverdu viðmerking til grein mína tann 13. apríl. Eg havi mangan hugsað um tíðina, tá ið tú vart virkin á blaðnum: Tú gekst fult og heilt inn fyri sakini, og tí skilji eg væl, at tú ikki letur eitt slíkt lesarabræv fara aftur við borðinum uttan viðmerking. Í grein tíni skrivar tú, at dialogur fremur forstáilsi. Í millum Javnaðarfólk og á fleiri landsfundum flokksins er ?flokksbarnið? til umrøðu, og hetta eigur blaðið eisin at tola.

Fyri mítt sjónarmið er tað uttan týdning, hvussu Sosialurin var í 60'unum, 70?unum og 80?unum. Og fyri mítt sjónarmið er tað eisini púra uttan týdning, um Sosialurin í dag er eitt gott tíðindablað (tað haldi eg, at Sosialurin er! Blaðstjórin Jan Müller meir enn nakar annar hevur lagt doyin á at gera eitt gott blað, og eg kann ikki siga annað enn, at eg havi havt gott samstarv við blaðstjóran og øll hini á blaðnum).

Undirritaði er samdir í tíni meting, at tess fleiri tjóðveldis-, fólkafloks- og sambandsrøddir eru at síggja í Sosialinum, tess sterkari gerst javnaðarrøddin í sama blað. Men eg veit ikki, um vit eru samdir í mínum høvuðssjónarmiði, men tað er hetta: Tað er hvørki fuglur ella fiskur, tá ið Javnaðarflokkurin setur pening í og gevur út eitt óheft tíðindablað á handilsligum grundarlag!

Trupulleikin er, at vit fíggja bert røddina hjá hinum og ikki okkara egnu, tí ?ov lítið? av okkara politikki verður marknaðarførdur. Og hinvegin: Krevur man tað, fær so blaðið ikki trúvirðistrupulleikar? Er tað sambæriligt við eitt óheft tíðindablað á handilsligum grundarlag, at ein politiskur flokkur hevur frammihjárætt at verða serliga endurgivin ella at hava eitt serblað innií?

Tí meini eg, at Sosialurin í dag er ein bastardur!

Tað var sera áhugavert, at greinin tín byrjaði við, at tú vanliga ikki legði teg út í flokkspolitiskt tjak. Hetta er bert ein staðfesting av mínum egna útgangsstøði: Hetta er eitt flokspolitiskt mál, sum einki hevur við blaðleiðsluna at gera.

Eg vil her nýta høvi til at takka Jóanes N. Dalsgaard fyri hansara grein, í sama blað, hon talaði fyri seg.


Heilsan


Birgir Waag Høgnesen