yndislig, hann kann ikki bara sær at kína henni um annan kjálkan, men tað verður nakað harðligt, gentan kulsar og rennur heim í hitan. Innkomin rættir hon út hondina og spyr tivandi: »Babba, hvør hevur gjørt

tí, at tað eru ikki minni enn trý konufólk, sum ansa rognum, larvum og ungfiski á virkinum. Guðrun kulsar. -Tað er so hundakalt, sigur hon, meðan tær súgva nakrar deyðar larvur upp úr einum kari. Ein av