vit hava evni og dirvi til at broyta vinnuliga bygna:in, hóast ta: gongur summum ímóti og krevur a:rar vinnuligar reglur enn tær, vit eru von vi:. Átøk, sum landsst!ri: fer at fremja Limaskapur í sonevndu

tr?ttafel¿g eru vakna? til l?vs aftur og n?ggj sett ý stovn. Kring alt landi? b¾?i sprettir og sp?rar ?tr?ttin. Solei?is t?k He?in Mortensen til, tý hann setti a?alfund êtr?ttasambands F¿roya leygardagin

i so at siga einki at bj??a uppý, og Roy Carrol ? mýlinum hjý United var at kalla arbei?sleysur st?rar partar av dystinum. ê fyrra hýlvleiki fekk Rio Ferdinand k?luna innum mýlstrikuna, men hetta var av

og Sosialinum. Greinin viðgjørdi ávís viðurskifti, sum skuldu hava verið viðgjørd á fundi í Tvøroy- rar Býráð tann 25. januar 2005. Av tí at lesarin fær ta fatan, at undirritaðu hava skrivað undir greinina

måde forholder det sig med Sosialurins lederskribent. Når emnet er pengeinstitutter, da gribes den rare lederskribent af sådanne mørke tanker, at han helt mister det kølige overblik. Lederen den 6. januar

naka_ til hesa menningina innan kirkjugátt? Summar kirkjur er væl stilla_ar vi_ urguleikarum, me_an a_rar mugu anna_hvørt keypa ella leiga sær hjálp, og í Gjáar kirkju er ta_ ein tøknilig maskina, i_ stendur

Jacques Piccard og amerikanski flotayvirmaðurin, Don Walsh. Húsið, teir sita í, er slakar tveir fermet-rar stórt, og har rúmast eisini útgerðin, sum Trieste hevur. Tað er sunnudagur, 23. januar 1960. Leiðin

hetta ver_ur neyvan nakar trupulleiki. Spurningurin ver_ur heldur, hvussu ta_ fer at eydnast at fáa a_rar umstø_ur gó_kendar. Her hugsi eg eitt nú um minstukrøvini, sum hava vi_ umstø_urnar hjá spælarunum

føroyingum. Menn i_ hava flutt mørk til landsins frama. Ovi er ein av teimum. Taki aftur íaftur a_rar í fer_ini. Tjó_arhátí_in fór afturvi_ í vikuni, sum fór. Ólavsvøkan. Hetta klimaksi_, i_ onkursvegna [...] vi_ einum nummaspjaldri_ á rygginum og ongum serligum frábrigdum. Og tit mega svørja ei_ vi_ allar a_rar føroyingar, at tit ongantí_ sleppa hesi fantastisku dialektini, sum er so lívgevandi, og sum gevur

KÍ li_forma_urin, Atli Danielsen, var serliga harmur, eftir at mjørkastrí_i_ var li_ugt. ? Vit mugu sta_festa, at vit hava ikki marginalirnar vi_ okkum í ár. Henda dystin áttu vit at havt vunni_. Vit