Tórshavnar kommunu og djørv politisk raðfesting, sum mær kunnugt ikki var væl dámd millum borgarar tá. Men spyr í dag ? so siga øll, at hetta er ein av bestu íløgunum, kommunan nakrantíð hevur gjørt. At spreingja

landsmaðurin ella enntá bert trúarfelagin. Meðan hin skriftlærdi hugsar um seg sjálvan, tá ið hann spyr, hvussu langt boðið um næstakærleika røkkur, so sigur Jesus, at kærleiksboðið kennir eingi mørk. Ein

hvørt Føroyar eru vinnari ella tapari. Tann, sum heldur, at politikkur hevur gagn av orðaskifti, spyr í hesum sambandi seg sjálvan, um Føroyar í dag hava eina andstøðu. Um henda andstøða hevur ein politikk

føroyska fólkið, sigur Bernstein. Meðan vit royna at eta tað síðsta av máltíðini uppi á Hotel Føroyum, spyr Bernstein um føroyskan politikk, og hvussu støðan er. Undirritaði greiðir eitt sindur frá um hugsjónarligu

ð. ? Er tað ikki upp á tíðina, at Hess spælir út við, hvat tey ætla í sambandi við Marjun-fundið, spyr skotski oljujournalisturin. Elttør er við Oljumessan setir serliga kikaran á Norðsjógvin og royndirnar

ímillum oyggjar, men at tað skal verða ókeypis at koyra ímillum oyggjar ígjøgnum undirsjóvartunlar, spyr Kristina Háfoss. '

fløguspælara, meðan Osla arbeiðir. Tann, sum liggur á briksini og sær út til at hava tað gott. Av og á spyr Osla, um viðkomandi hevur trupulleikar við einum og hvørjum. Og tað sigur hon, at hon merkir á andlitinum

Ein sær seyð kroka aftur undir klettum, kennir ein merkiligan samhuga við teirra tigandi hugna og spyr kanska seg sjálvan, í hvønn mun menniskjan megnar at nærkast, ella fata, henda talandi og orðleysa

rennandi í móti. Úr stovuni hoyrist tónleikur. Ein aria hjá teimum trimum tenorunum. Merkir tú tónleikin, spyr Regin, meðan hann skrúvar harðari frá. Hansa situr í einum lenistóli og slappar av. Hon leypir beinanvegin

mannagongd. Tað er gjørt áður. Sosialurin hevur eisini viðmerking til hetta í leiðara fríggjadagin og spyr, hvar pengarnir fara. Ja, hvar fara pengarnir? Teir vísa seg ikki at koma brúkaranum til góða. Hvar