um men eisini hjá Føroya landsstýri og entá Amnesty. Tí einki siviliserað land - og tað mugu vit ganga út frá, at Frakland er - hevur loyvi til at halda fólk sum fanga á henda hátt. VIT kenna ikki orsøkin

kommunuval, og valevnini royna at tekkjast veljarunum á ymsan hátt: Nøkur skriva í fjølmiðlunum, nøkur ganga hús úr húsi við faldarum við alskyns vallyftum, nøkur heilsa uppá fólk fyri at bidda atkvøður, nøkur

so teg sjálvan til viks í teir max 5 min. tað tekur at ganga. Tað er upp til tykkum, um tit velja egoismuna/dovinskap/líkasælu ella veruliga at ganga undan sum kommuna, tá tað ræður um at vísa teimum veiku [...] sita við valdið? Er hetta nakað, sum tiltalar tykkum? Um ikki, so vil eg fegin vita hví? Hví ikki ganga undan og vísa á, at mann veruliga leggur nakað í tey handikappaðu? Lat tey, sum hava størstan tørv

hava gott reinføri við at vaska og spritta sær um hendurnar. – Fólk eiga at minnast til, at tey sum ganga frá veitslu til veitslu økja um vandan fyri at gerast smittuberarar. Tí verður mælt til at avmarka

at krøvini hjá fakfeløgunum fara at kosta, merkir heldur ikki, at hon hevur fingið ein rætt til at ganga og bíða, til okkurt hendir av sær sjálvum. At landsstýriskvinnan heldur krøv Sjúkrarøktarfrøðinganna

Gudi, frelsara okkara gott og tekkiligt.” (1.Tim. 2,2-3) Vit heita á kristnar samkomuleiðarar um at ganga á odda í felags samkomubøn fyri forsetanum, so at sunnudagsskúlar og aðrir kristnir bólkar, einstaklingar

droymdi jú bara um kærleikan, líka sum øll onnur. ”Meðan Erica Jung kundi mogga sum henni lysti, ganga í terapi, taka rúsevni á veitslum, vera vinstrasinnað og við í eini stórari, feitari kvinnurørslu

droymdi jú bara um kærleikan, líka sum øll onnur. ”Meðan Erica Jong kundi mogga sum henni lysti, ganga í terapi, taka rúsevni á veitslum, vera vinstrasinnað og við í eini stórari, feitari kvinnurørslu

bústaðaramboðið, sum skal tryggja fólki tak yvir høvdið, ja, tá vistu vit, at hetta aldrin fór at ganga. Tá bleiv bústaðarpolitikkurin knappliga eitt amboð, hjá vinnuligum aktørum at forvinna pening. Tí

sílini, sum verða seld til japan, men tað, sum Japan ikki vil hava, verður selt aðrastaðni og tey ganga sjálvsagt í lægri prísi, tí tey eru ikki líka góð, sum japan-sílini. Øðrvísi heldur Jan Mortensen