dugað at sagt tað á ein sera góðan hátt. Prædikan varð ikki hildin at vera hvøss, men heldur ein hjartalig og meira skemtingarsom uppgerð við nýggja afturhaldssinnaða rákið í føroysku fólkakirjuni. Góða [...] Lukas evangelistur leggur ikki fingrarnar ímillum. Tú hoyrir ein mann, sum tosar við einum klókum hjarta, heldur enn einum køldum heila. Tú fert inn í eina verð, sum er stór, har er rúm fyri øllum tankum [...] samskiftið millum menniskju, sum ríki maður er dømi um. Lukas evangelistur er sannførdur í sínum hjarta um, at uttan ein kærleiksfullan Guð steðgaði alt lívið upp. Tú sært allatíðina, hvussu neyðugt tað
Fyri tveimum vikum síðani fekk eg ikki færri enn 3 brøv sendandi frá lesarum, sum høvdu okkurt upp á hjarta, sum tey líka sum vildu sleppa av við. Síðani hetta er ikki hent tað stóra, og vil eg tískil enn
hevur ferðast kring allan heim fleiri ferðir, so hon hevur upplivað nógv spennandi og hevur nógv uppá hjarta. Pápi Guðrun er hvalbingurin Rógvi Holm úr Bakkhús, og gott er at hon er komin á slóðina aftur, og
føroyska reality stjørnan, hása røddin hjá Guðrun Sólju Jacobsen kínur hvørjum tóna og rakar beint í hjarta. Tað er blivið til fleiri fløgur og óteljandi konsertir, síðan hon í 2003 endaði mitt í verðini, [...] hugskot í einum umhvørvi saman við samhugaðum listafólki. Heitt verður á øll, ið hava okkurt uppá hjarta at koma í Reinsaríið, tí har er opin pallur til tykkara. Anna og Arnold úr MonkeyRat eru vertir og
Guðs einglaflokkur ver meðan jólasorgin var stór og botnleys. Carl Nielsen skrivaði lagið til Mítt hjarta tilhald hevur - sum hann sjálvur roknaði sum tað besta, hann nakrantíð hevði gjørt - í eini álvarsamari
ongantíð veruliga møguleikann, sum kundi sent teir aftur í dystin. B36'arnir offraðu seg av øllum hjarta. Bæði Mikkjal Thomassen og Bergur Midjord máttu skiftast út við krampum í leggjunum, og hóast aðrir
miðaldrandi gongur sjúkan sum oftast skjótt yvir. Men hjá eldri fólki yvir 65 ár og fólki við sukur-, hjarta-, lungna- og nýrasjúkum kann krímsjúka verða lívshættislig. Tí eiga fólk í hesum vandabókum at lata
av eini kommunu, sum vil nakað, ið hon eisini megnar. Eg fái meg ikki at trúgva, at tú av fullum hjarta meinar tað, tú skrivar, nú Tórshavnar kommuna hevur útbygt alt tað fyri Vestan, sum tú í tíni formanstíð
er, hvørji eru tey? Eg fái ikki svar á hesar mongu spurningar, tí tað hevur ongantíð ligið tínum hjarta nær at svara spurningum frá øðrum. Spurningarnir – vinur mín – flákra onkustaðni í óstøðuga vindinum
okkum her; Guð troysti tey títt hjarta hevði kær, Hann eina veit hvat okkum gagnligt er. Góði Eyðstein, øll tey góðu minnir eg havi um teg, vil eg goyma í mínum hjarta og ongin kann taka tey frá mær. Fyri