framgongur. 2.Hvør hevur sambært skattalógini rætt til at innkrevja skatt frá okum borgarum til eldraøkið? Hevur landið innkrevjingarrættin? Hevur kommunan innkrevjingarrættin? 3.Um so er at landið hevur [...] kommunala eftirlitið ávísar kommunur nýta pening, sum eru innkravdar til aðrar komunalar uppgávur til eldraøkið, ið er ein landsuppgáva? Borgarin verður jú hervið "dupultskattaður" á eldraøkinum, tað kann ikki

búfólk. Møguligt tað verður minni, um Almannamálaráðið ikki er við. Kommunan rindar nógv eyka til eldraøkið Hann vísir á, at kommunan er væl fyri fíggjarliga, men at neyðugt verður eisini at taka lán til

Tað vildu kommunurnar ikki góðtaka og í hesum sambandi varð arbeitt við eini semju, har íløgur í eldraøkið skuldu ikki teljast við upp í íløgurnar hjá kommununu. Mikkjal Sørensen sigur, at fyri einum ári

fíggjarætlanini, og býráðnum varð sagt, at hendan byggiætlan fór ikki kosta kommununi eina krónu! Eldraøkið hevði sum væntað einar 10 milliónir í halli í 2015. Teir pengarnir eru nú játtaðir av meirinntøkunum

til at gera lestraríbúðir í Kommunuskúlanum og harafturat er ein stórur partur farin til at rinda eldraøkið fyri, tí fíggingin frá landinum røkkur verri enn so til. Hinvegin staðfesta bæði Heðin Mortensen

viðvíkjandi rakstri og íløgum. Tað, sum politiska skipanin seinastu árini hevur ynskt og arbeitt við, eldraøkið var tað seinasta, er kommunalt sjálvræðið, t.v.s. kommunurnar hava ábyrgd av tí, sum er innan k

Løgtingið og almenninginum hava fingið at vita í sambandi við fíggingina og tænastustigið, nú eldraøkið skal leggjast undir kommunurnar. Sjálvur heldur hann, at tað eigur á ongan hátt at góðtakast, at

til eldrarøkt og eigur býráðið stórt rós fyri hetta. Boðanesheimið má tó ikki gerast ein koddi. Eldraøkið má framvegis raðfestast høgt, tá telvast skal aftur um fíggjarætlan á Vaglinum. Arbeiði skal gerast

fyri sær, at kommunur í Suðuroy fara at leggja saman hastliga, men landsstýrið ætlar at leggja eldraøkið undir kommunurnar og tað verður ein avbjóðing av teimum heilt stóru, sum uttan iva fer at krevja

nøktandi, at støðan er, sum hon er og tí mugu vit fremja ábøtur beinanvegin og annars støðugt raðfesta eldraøkið, røktina og tær skipanir, sum hesi liva undir hvønn dag, so vit ikki aftur koma í somu vanlukkuligu