Alt tað vit minnast hava føroyingar róð kapp við hjartans hugi. Kappróðurin hevur verið og er enn okkara tjóðarítrótt, og áhugin millum ung sum gomul kring landið hevur altíð verið ovurhonds stórur. Eisini
teimum, sum róðu við í fyrstu kappingini, eru farnir av landinum í arbeiðsørindum. Líkindini at rógva kapp eru góð, og tað man vera sjáldan, at líkindini at hyggja eftir kappróðri eru betri, enn tey fara at
er tað á ongan soleiðis, at bátabyggjarin sjálvur situr við kaldasveitta og lurtar, tá róð verður kapp kring landið. heldur ikki, um talan av og á kann vera um heldur keðilig veðurlíkindi. - Nei, tað er [...] bøtir so eisini um trygdina, so alt í alt haldi eg, at tað ongantíð hevur verið tryggari at rógva kapp, enn júst nú, sigur bátasmiðjurin. Flutningurin er trupulleikin Ein trupulleiki heldur Sámal tó vera
sigur Guðrið Krúnufjall, forkvinna í Sleipnir. Stevnan verður sett klokkan 13, og hereftir fer kappróðurin í gongd. Gjøgnum allan dagin verður møguleiki fyri at keypa føroyskt ábit og drykkjuvørur
Hóast rossini hava verið fleiri, so er stórur spenningur nú ríðast skal kapp við Leynavatn. Kappast verður í fýra greinum, Skeið, Trav, Tvíspor ung og Tvíspor vaksin. Skeiðrossini eru fýra og har man Syrpa
status fyri nólsoyingar. Renningin tók seg upp seinast í 70-árunum, tá nólsoyingar aftur fóru at rógva kapp. Teinurin av Træbrúgv og niðan á Oyggjarmúla er 1550 metrar. Teir fyrstu 700 metrarnir eru eftir asfalti
ussur eisini. Teir báðir bussførararnir fóru at keglast, og tað endaði við, at teir fóru at koyra kapp, tá bussarnir fóru avstaðaftur. -Eftir at bussarnir vóru farnir frá eftirlitsstøðini, royndu teir
neyvan nakrantíð áður hevur verið í Føroyum. Tað er ein kappkoyring, har kassabilar fara at koyra kapp. - Tað er best at melda til, men møtir onkur bara upp, finna vit saktans út av tí, sigaa Kristvør
Óhappið hendi náttina til mánadagin 8 august, tá ið tveir bilar koyrdu kapp niðan eftir Havnargøtu. Komnir niðan til Cafe Natúr fara bilarnir hvør sínu megin skeinkistaðið. Tað vil siga, at annar bilurin
brot á ferðslulógina, men hann játtaði seg ikki sekan í at hava koyrt kapp. Hann segði, at tað var ikki nøkur ætlan um at koyra kapp, men tað bleiv til tað nakað, sum minti um tað. Bilførarin greiddi frá