Tað er frítt at arbeiða, eiga ognir, ferðast og búgva allastaðni í landinum. Sjálvt um Eivin vil skatta okkum, so ætla vit ikki at seta bumm upp í Kollfjarðardali at krevja pengar frá teimum, sum hava

millum starvsbrøðurnar, har evnið var samstarvið millum Ísland og Føroyar á búskapar-, fíggjar-, skatta- og avgjaldsøkinum. ? Greitt varð frá gongdini í búskapunum í londunum báðum og frá fíggjarpolitiskum

stórur dentur lagdur á ?føroyskan keikant?. Tað er av nógv stórri týdningi, at hava eyguni eftir at skatta- og aðrar viðkomandi lógir syrgja fyri, at mest møgulig úrkoma av hesum tilfeingið, verður liggjandi

lata pengarnar fara umvegis borgaran, slepst undan "foreldraleysum" pengum. Politikarnir kunna so skatta pengarnar innaftur, men nú er meira javnvág í. Frá at pengarnir so at siga detta niður á fíggjarlógina

viðurskiftini koma at gera tað uppaftur verri at fáast við fiskiveiðu. Uppskot tykkara er ikki ein skatta - ella avgjaldsspurningur. Nei uppskoti tekur alt grundarlagið undir føroyskari fiskiveiðu burtur

verður tað vanliga minni til tey, sum er gift. Tað er løgið, at revsa familjurnar á henda hátt, skatta tær harðari og gjalda teimum minni út. Tað er ikki akkurát tað, sum familjunum á okkara døgum tørva

aftur í ár stórt avlop á fíggjarlógini, so er møguleiki at útbyggja á fleiri økjum uttan at hækka skatta- ella avgjaldstrýstið. Javnaðarflokkrin hevur t.d. mælt til ikki at økja skattin, men hevur hinvegin

at bara fólkavalda tingið kann leggja skatt á fólkið og játta almennar pengar, so sleppa tær at skatta og brúka uttan at tú hevur nakað at siga. Soleiðis eru so mangir stovnsleiðarar. Tær eru í meðal

reglarnir so greiðir sum gjørligt, og hetta álitið kann vera við til, at byggja upp eina føroyska skatta- og inntøkulóg fyri listafólk, sum hóskar til tann skroypiliga marknaðin vit liva í, í staðin fyri

eiga møguleikarnir fyri nýggjum reglum og ognar- og fíggingarhættum at verða royndir. Skatta- og tollmál Skatta- og avgjaldspolitikkurin skal eggja til, at tað loysir seg at arbeiða, framleiða, spara [...] broyttar, so tær eru við til at fjálga um familjuna, eisini tey, sum hava mist part av familjuni. Skatta- og almannalógir eiga at vera so familjuvinarligar sum gjørligt. Lóggávan má stuðla virkjum og stovnum