øðini í Havn sigur, at vanliga er tað MRCC, ið tekur sær av slíkum fráboðanum, ið snúgva seg um sjógvin, men við tað, at løgreglan hevur fólk í Sandoynni og koyrandi er til Skarvanesar, vórðu fólk send
bátahavnina, eitt nú kafé’ir, sølubásar, wc-og brúsumøguleikar og hølir til feløg, sum hava við sjógvin at gera, leggur hann aftrat.
tikið upp og brúkt í havnabyggingini annars. Gamli moli er breiðkaður einar 30 metrar longur út í sjógvin, sigur stjórn í J&K Petersen. Í Vinnubaðnum, sum er í Sosialinum í dag, verður gjørt burtur úr ú
at fiskivinnan eru menniskju, vanligir borgarir her á landi, stríðsfólk sum 16 ára gomul fara á sjógvin, og byrja at gjalda til samfelagið. Um hugsa hevði verið um fiskivinnuna, sum menniskju hevði undirtøkan
men -2º. Í kjalarvørrinum av tosinum um CO 2 frættist, at skip eru farin at leiða útlátið niður í sjógvin heldur enn upp í loftrúmið. Er tað veruliga ein grønari loysn, at avfalllið skal dumpast beint niður
fiskinum handaður fyristøðufólkunum. Hinir fiskarnir, sum ikki skulu latast inn, skulu tveitast á sjógvin, um teir eru livandi, ella koyrast í stóra fiskakassan, sum stendur mitt á Kósabrúnni, har fyrir
Melanie Bergmann, ið er ein av granskarunum, metir, at hóast okkurt av mikroplastinum kemur umvegis sjógvin, so má nú ásannast, at nógv av plastinum ferðast við vindinum, og roknast má tí við, at atmosferan
varðveita áhugan fyri fiskivinnuni á sjógvi og á landi, og at kveikja áhuga fyri tí, ið hevur við sjógvin at gera, siga fyrireikararnir. Hetta verður gjørt uppá ein hugnaligan, gevandi og rúsfrían hátt,
ein festari hevur sett upp í Saksun og sum ger, at fólk ikki longur hava frítt at fara oman til sjógvin uttan at gjalda pengar. Felagið mótmælir harðliga, at slíkar forðingar verða settar fólki at ferðast
Viðareiði, Lítla Dímun, og nú eisini Saksun, har portur verður sett upp, so ikki ber til at koma til sjógvin, uttan at ein rindar. ##med2## Onnur støð, sum til dømis Ásmundarstakkur í Sandvík, og við Halgafelli [...] fáa greið boð um, at har er ikki loyvi at koma. – Hví skal ein knappliga gjalda fyri at koma til sjógvin. Og hví eru hagar, har onkur hevur sett skelti upp, at tað er privat, og at eingin er vælkomin. Privat