Og hann spyr eisini formannin fyri Miðflokkin, um hann tekur av Les meiri her: Jenis trýr, at hvør maður stjelur
fekk løgreglan fráboðan frá foreldrum um, at ein maður hevði bjóðað eini smágentu upp í bilin hjá sær. Hon var á veg ígjøgnum Kollafjørð, tá ið ein maður vid skeggi, keppi og sólbrillum, og sum koyrdi ein
seg góðum árum. Dóttir teirra Randi doyði í bestu árum í 2004, og bert fá ár seinni, í 2010, doyði maður hennara Olaf, bert 63 ára gamal. Hann er millum tey starvsfólk, sum hevur starvast eina longst í føroysku
seg góðum árum. Dóttir teirra Randi doyði í bestu árum í 2004, og bert fá ár seinni, í 2010, doyði maður hennara Olaf, bert 63 ára gamal. Hann er millum tey starvsfólk, sum hevur starvast eina longst í føroysku
(f. 1946). Niels doyði í 1974. Niels Holmer var hálvur svii og hálvur sveitsari. Hann var arbeiðsmaður og arbeiddi seinnu mongu árini sum ketilpassari. Christiane var um familjuna í íbúðini í Lyngby
hann hevði drigist við í nógv ár. Bjørn var ein dugnaligur, sera arbeiðssamur og ótrúliga úthaldandi maður. Undir hansara leiðslu hevur tað veterinera lógarverkið fyri fiskaaling í Føroyum verið fyri so stórum
fiskiár byrjar til heystar, eigur hann sjálvsagt at taka fyrilit fyri gomlu føroysku mentanini – at maður, sum eigur bát, ongantíð má missa rættindini at fiska sær nakrar fiskar til húsbrúks. Tann veiðan [...] okkurt! Verður spurningurin um útróðrarflotan tikin upp, má tað ongantíð gerast so galið í Føroyum, at maður ikki sleppur at fiska sær nakrar reyðfiskar ella smáfiskar til at ræsa – ella til knettir og frikadellir [...] mentanini - hjá okkum føroyingum. Ein mannarættur. Tað eigur ongantíð at gerast so galið í Føroyum, at maður ikki kann kasta snørið út fyri Hólmafles, suður úr Glyvursnes ella innanfyri Høgnaboða – til húsbrúks
enda í annan ein illgiting av føroyskum fakfelagsrørsluni, og tað er nógv fyri at síggja, at hesin maður, við síni ófantaligu skriving, skal ditta sær at tosa um útsøgnina hjá øðrum. Hví sigur Bjørn á Heygum
takast. So tað gongur ein løta, áðrenn farið verður oman. Niðri við portrið situr ein einsamallur maður, sum heilsar: »Guten Tag«. Enn ein týskur ferðamaður. Hesin fryntligi maðurin, sum man vera einastaðni [...] hornasteinur í einum húsum í Gásadali. Gráisteinur var íbygdur, sum ikki var so óvanligt í Føroyum fyrr. Maður ætlaði at byggja og vildi sprongja steinin, sum var í vegin. Hann var eisini byrjaður at bora, og
einum tilmæli um innkomna “einkartilboðið”, til vindmyllulundina á Gellingarkletti, er júst sami maður, ið sat sum stjóri á Búnaðarstovuni, tá hesi lukrativu almennu rættindini vóru latin sum “gáva” til
