aftur í nóg stóran mun, í játtanum til viðlíkahald av bygningum, vegum, gongugeilum og -breytum. Manglandi viðlíkahald hevur við sær, at vit øll gerast meiri líkasæl. Bygningar og vegir fella í órøkt, meiri

fram í slíkum føri. Hetta kann eitt nú vera, um verkætlanin verður órógvað av starvsfólkamissi, manglandi atgongd til granskingarinfrakervi, tí innsavning av dátum ikki gongur sum væntað ella annað. Í ár

kjakast um hetta mál, tað er hetta alt ov týdningarmikið til. Hetta er eisini eitt talandi dømi um manglandi gjøgnumskygni. Borgarstjóri og býráðslimir skulu tæna borgarunum og ikki øvugt. At Svend Sivertsen

meistararnir úr KÍ vitjaðu har. Tær kongabláu vóru greitt omaná størsta partin av dystinum, men manglandi neyvleiki og Anna S. Hansen í EBS/Skála málinum forðaðu teimum ferð eftir ferð í at leggja seg á

til nýggju tunlarnir norður um Fjall verða lidnir og vit halda, at tað er ov leingi at liva við manglandi trygdarútgerð í verandi tunlum, sigur minnilutin.

skuldi tað verði ein sjálvfylgja, at tíð var til at veita professionella umsorgan. Avleiđingar av manglandi normering og nøktandi karmum: Vit hava hoyrt um ræðusøgur úr okkara grannalandi, um forráan av borgarum

til ítriv o.a. Koyristólsbrúkarar og illa gongd kunna ikki ferðast í pørtum av kommununi, vegna manglandi gonguteigar og ov høgar kantsteinar. Bilarnir fylla nógv og tá Eysturoyartunnilin letur upp verður

flýggjan og niðurgerðan av starvsfólkum. Raðfestingarnar seinasta valskeið eru minst líka ringar, sum manglandi raðfestingarnar síðani aldarskiftið. Ongantíð – nei ONGANTÍÐ, er barnatalið í Tórshavnar kommunu [...] 4 árini, og er EINGIN SAMANHANGUR í øktum arbeiðstrýsti, væntaðum krøvum, øktari fyrisiting og manglandi uppraðfesting av normeringini til allar námsfrøðingarnar og hjálparfólkini í kommununi. Eg vil fegin

landspolitikarum og alskyns “serfrøðingum”, sum støðugt gera sær dælt við gruggutum knarri um manglandi “solidaridet” og “gjøgnumskygni”. So harmiligt. Felagið hevur tó enn hórað undan sum eitt heilt

at danir á Fólkatingi halda seg vita best, hvønn vit skulu útflyta til, sigur alt um manglandi virðing og manglandi kunnleika til føroysk útflutnings og handilsviðurskifti. Tað skrivar Kaj Leo Holm Johannesen