r. Seinastu vikuna ella so hevur grindin støðugt ferðast í ein sunnan, fyrst í ein útsynning móti Bill Baileys banka og síðani í ein beinan sunnan. Tað vóru fýra grindahvalir, sum vórðu merktir 5. september

Samstundis lesi eg um ta øsing, sum Bill Justinussen og Jenis á Rana hava staðið fyri í løgtinginum um hetta tilmæli, tí teir halda tað vera alt ov víðgongt. Má smílast, tá júst hesir politikarar øsa seg

kontrollerar og kritiserar politiska kervið, umframt at greiða frá, hvør skoraði mál, og hvør vann ein bil. Maður, ið frætti, at føroyingar høvdu mist teirra framíhjárættindi viðvíkjandi at sleppa inn á Jo

kommunurnar kring landið. Men hetta skurrar í oyrunum á einum øðrum tinglimi fyri samgonguna, nevniliga Bill Justinussen, tingmanni fyri Sambandsflokkin. Hann sær ikki nakran fyrimun í at flyta fólkaskúlan undir

villist uttan fyri Ringvegin - Tú sigur plantasjan og ikki viðarlundin - Tú hongur klæðir út og vaskar bil sunnudag - Tú syngur við til Kára P. og Anniku Hoydal - Tú gleðir teg til Mentanarnáttina - Tú finnur

rættiliga spentur um, tað í ár var kommunan, sum aftur fór at innkalla til fundin, men so var ikki. Bill Justinussen og Rodmundur Nielsen høvdu fingið eina opinbering um, at nú var neyðugt at innkalla til

váttað og røkir Erhard Joensen nú sessin hjá Bárði á Steig Nielsen. Seinna umbønin um farloyvi kom frá Bill Justinussen, tingmanni hjá Miðflokkinum, ið bað um farloyvi frá mánadegnum av og góðar tríggjar vikur

Havnar. Hann gekk fyrstu árini í gamla kommunuskúlanum á Vaglinum. Tá hann seinni fóru í læru sum bil- og maskinsmiðjur hjá Wenzel Petersen, var tað eisini úti í Bakka – í stóra gula bygninginum, sum nú

reinur og skærur. Næsta morgun er Polona horvin, og tað sortnar fyri eygunum á Leo, men bara eitt stutt bil, so er tað av. Leo er ungur, og framtíðin bíðar. Tað er lítil ivi um, at íblástur til søguna stavar

pulsin í móttøkuni á Skaðastovuni avgjørt at fráboða Akstovuni, at eg hevði fingið boð um ikki at føra bil áður enn eg hevði fingið nærri boð. Hetta gjørdi hjálparlæknin uttan at ráðføra seg við eitt nú tann