dystin okkum til fyrimunar. Vit høvdu fleiri góðar møguleikar, og vit misnýttu brotsspark. Teitur Matras Gestsson var sera væl upplagdur og bjargaði fleiri ferðir, tá ið møguleikin var heilt stórur, sigur
Nielsen Triðja rað f.v.: Eyðun Joensen, Agnas Sundstein (Jakobsen), Beinta Samuelsen (Dam), Jórun Matras (Ellefsen), og Bergljót Ludvig (Bæk). Annað rað f.v.: Ottar Nielsen, Heðin Wardum og Jørgen Lützen
helst tá ið rættiliga illa stendur til, er tað, at »blindir fáa megi at lata eygu sundur,« sum Chr. Matras yrkti á sinni. Hugsjónin hjá esperantistum er, at øll skulu hjálpast við sínum egna móðurmáli og
Havn 25. mai 1933. Foreldur hansara vóru Johanna Malena Jensen (Jóhanna Malena á Dul) og Hans Jacob Matras Sundstein. Hann var elstur av seks systkjum, og vóru systrarnar Hanna og Marjun, sum eru farnar
fingist við eitthvørt. Nancy varð fødd í 1933, dóttir Marthu, fødd Hovgaard, ættað úr Hovi, og Albert Matras úr Klaksvík. Blaðung misti Nancy mammu sína av sjúku. Hon varð verandi í barnaheiminum saman við
áðrenn tú legði árarnar inn. Við hesum fáu orðum vil eg lýsa frið yvur minnið um pápa mín Kjartan Matras. ---------- Anfinn
við børnunum. Mamma kom í húsið hjá abba sínum Jóhannes Matras (Jóhannes á Heygnum) á Stongunum í Klaksvík at búgva, og tá mostir hennara Marit Matras giftist við Reinhold Jacobsen, búsettust tey í norðara
Arbeiðsbólkurin var mannaður við Signhild V. Johannesen, býráðslimi, Ingun Sørensen, avvarðandi, Eileen Matras, Treysti og Fríðu Næs, Klaksvíkar kommuna. Til hátíðarløtuna í gjár bjóðaði Jóhanna Christiansen
Ein javnleikur var ikki tað, sum B36 ætlaði sær í Klaksvík, og liðskiparin hjá teimum, Klæmint Matras, var eisini skjótur at staðfesta, at teir ikki høvdu orsøk at vera nøgdir. - Nei, tað haldi eg ikki [...] steðgin vóru vit hinvegin nakað tamir, og tað gav teimum ov góðan møguleika at spæla, segði Klæmint Matras. Tit hava nú spælt javnt tvær ferðir, eftir at tit annars hava tapt fleiri ferðir á rað. Er hetta [...] tað øgiliga gott, at tú byrjar at fáa stig. Tað er altíð ein byrjan upp á eina vend, segði Klæmint Matras.
“William Heinesen skrivar um fyrstu ferð, hann møtti Christian Matras, sum var komin til Havnar at ganga í realskúla. Christian segði seg vera fríteinkjara. Tann missiónsávirkaði William var heilt forfardur:
