kunnu vera glaðir, nú omma fær burturav. Og lítil piltur móður, á kodda leggur seg, við tøkk og bøn Gud signi tú hini øll og meg. Til Før-oya smádreingir, eitt orð er eftir enn: - Tit livið væl og leingi
miðlarnar, fjølgast. Tað verður hildið tilafturskomið, fávitskut og gamaldags at trúgva á Tríeindina, Gud, Jesus og Heilaga Andan, og at trúgva á, at Jesus er Guðs sonur, sum tók heimsins og okkara syndir
óbuglaðir bilar eru týðningarmiklari. Sanniliga, sanniliga mugu vit staðfesta at samgongan er guddomilig. “Herrens veje er uransagelige” Gerið nú sum Jóannes Eidesgaard segði við Anfinn Kallsberg
Zealandi hinu megin klótuna – og tað er fyrsta floks kjøt, sigur hann – kjøt av neytum, sum liva í Guds fríu náttúru, neyt, sum ongantíð hava kent rákan av hvørki kraftfóðuri ella heilivági. Leygarkvøldið
le«. – »Materialet fra vore egne øer ligger og venter paa at faa Lov til at være med til at prise Gud med smukt arbejdede Former og rene Linier og at forhøje Lovsangens Toner i vore kirker.«. Absalon hevur
skúlabussinum henda túrin, og tey vóru 17 fólk tilsamans, um hann minnist rætt. Tað var bara eitt guds undur, at eingin fekk álvarsligan skaða, og ein stóran part av heiðurinum fyri tað eigur royndi b
leggja dent á viðgerðina av fíggjarmanninum Klaus Schulze úr Aarhus, norðursælenska spekulantin Steen Gude og fynska pantibrævahandlararn Rene Müller. Síðstnevndi var umframt kundi í Eik Banka, sum var tyngdur
stamaði so illa, at hann kláraði ikki at siga sítt egna navn, um hjúnarskilnaðin hjá sær og um trúnna á Gud. Jan Lindhardt Der skal råbes Kristeligt Dagblads Forlag Jógvan stílar eftir finaluni Leygarkvøldið
og ung Breytina fyri teim greiðir Fylgir hann við á míni ferð Einki mær tá til skaða ger Tøkk havi Gud fyri lívið. Vóni eg, at Harrin, sum tit hava sett tykkar álit á her í lívinum, sum hevur stykt tykkum
var um frið á jørð, um góðan tokka manna millum og um heimsins frelsara, ið júst var borin í heim. Guds sonur var borin í heim í einum fjósi og stutt eftir gjørdust nýfødda barnið og foreldur tess flóttafolk
