Guds samkoma gekk sína beinu leið, langt burtur frá heimsins slóð, og heimurin sjangraði síni løg, men hon sang eitt heilagt ljóð. „Rætt mær tína hond,“ rópti kátur hann, „vit skulu jú somu leið.“ Men

bilinum. Akkurát hesa løtuna kundu tey ikki vita, at tað nøkur sekund seinni má sigast at vera eitt satt Guds undur, at tey enn vóru øll á lívi. Vit komu koyrandi norðureftir, tá ið vit møttu øllum bilunum, sum

Føroyar vera millum bestu lond í heiminum at liva í, ja vera eitt “paradís” á jørð, so er alneyðugt, at Gud, sum er skaparin av paradís, fyllir alt í øllum. Eg tók ikki undir við broytingini í grein 266b og

bústað hevur kortini ikki vikað við kristna áhuga tín og tørvin á at fara til gudstænastu fyri at hoyra Guds orð. Men hvussu skal ein so bera seg at? Jú, her hevur kirkjuráðið í samstarvi við røktarheimið tikið

reina ariska rasu? Nei, eg spyrji bara. Eitt veit eg, at tá verða vit ógvuliga fátæk sum tjóð, og Gud forbjóði, at so verður. Tey gera okkum rík! Zacharias Zachariasen, hevur yrkt ein sang um Brekaða barnið

Guds orð Árni Helmsdal Vit byrjaðu ikki í 1984, tí skaldsøgan hjá George Orwell skuldi fara fram tá, og at vit gjarna vildu hava ein at halda okkum til, sum var yvir Big Brother. Bæði í Odense og í mongum

heiminum hevur fólkakirkjan sum oftast veri? konserativ og afturhaldandi. Kongur var statshøvd av Guds ná?i, og kirkjan var partur av valdinum hjá honum. Tey, sum settu seg upp móti kongi og kirkju, settu

sær altíð tíð til okkum. Vetrarkvøldini spældi hon ymisk spøl við okkum, segði frá søgum og sang úr Guds fólk sangbók. Hetta vóru ríkar løtur. Soleiðis dugdi hon so væl at vísa okkum, hvussu stóran týdning

Ingálvur dugir so nógv annað enn at mála og at syngja. Hann dugir eisini at skriva og at týða. Í ?Songbók Guds Fólks? er ein - eftir mínum tykki - frálík týðing hjá Ingálvi, har hann í einum versi sigur: Drottur

Ingálvur dugir so nógv annað enn at mála og at syngja. Hann dugir eisini at skriva og at týða. Í ?Songbók Guds Fólks? er ein - eftir mínum tykki - frálík týðing hjá Ingálvi, har hann í einum versi sigur: Drottur