Björklund, forkvinna í Føroya Pedagogfelag. Forkvinnan í Pedagogfelagnum er væl greið yvir, at verkfallið rakar serstovnarnar meint. - Fíggjarmálastýrið hevur ongantíð tikið hetta økið í álvara. Og hví skal verkfallið [...] at fara í verkfall, um alt økið, vit samráðast um, fær undantaksloyvi. Á stovnunum, sum verkfallið rakar, starvast tænastumenn, sum ikki eru í verkfalli, og vit blanda okkum ikki uppí, um tænastumenninir
arbeiðs-/familju-/frítíðar/privatlívið! Tað kunna øll sleppa undan dagligum stressi/fylgisjúkum, ið rakar alla familjuna, kring alt landið, hugsi um tað! Tað eru nógvir pengar at tjena og spara við at hava
sjáldsamt sagt, tí hetta er sjálvsironi um at vera ironiskur og happa onnur. Hetta slag av ironi rakar ongan uttan ein sjálvan, og tí krevst ein breiður ryggur at tora at gera hetta skemt. Upprunaligt
í borðið, um hetta órættvísi ikki steðgar í stundini! N.B. Brýtur ein løgtingslimur víkiskyldina, rakar ferðslulógin viðkomandi líka svárt og hart!
fyri órætti, fáa eitt petti til eina ávísa sannleikamynd av føroyingum og føroysku pressuni. Sostatt rakar hetta ófantaliga álopið hjá Dimmalætting nøkur onnur enn tey, tað vist var ætlað at raka, nevniliga
fyri órætti, fáa eitt petti til eina ávísa sannleikamynd av føroyingum og føroysku pressuni. Sostatt rakar hetta ófantaliga álopið hjá Dimmalætting nøkur onnur enn tey, tað vist var ætlað at raka, nevniliga
Marjus Dam. Vágatingmaðurin heldur, at skattatrýstið í Føroyum sum heild er alt ov høgt, og hetta rakar eisini pensjónistar. Hann leggur eisini dent á, at tær ábøturnar, sum pensjónistarnir fáa nú, ikki
Kyndil fara at avgreiða triðju lokaluppgerðina í vetur. Her hevur Neistin havt yvirtakið higartil, men rakar Kyndil rætta dagin, so kann so væl vera, at tær endiliga aftur fáa tvey stig frá teimum bláu.
sárini við at leita aftur í tíðina, og hann leitar so langt aftur, at allir føroyingar, sum hann rakar við sínum skuldsetingum, vóru als ikki føddir tá, ella vóru illa nokk komin í skúlaaldur. Ætlar Høgni
eisini. Sum blað eiga vit sjálvandi at taka til okkum sakligan og skilagóðan kritikk. Í hesum førinum rakar Guttormur tó heilt við síðuna av. Sjálv adressan er skeiv og skuldsetingarnar móti Sosialinum tí eisini [...] at tú ikki gevst við at koma við tínum oftani beinraknu og viðkomandi viðmerkingum. At onkur so rakar við síðuna av, er ikki meira enn menniskjansligt. Okkara samfelag hevur brúk fyri pennum sum tínum
