hava! Eftirlønargrunnurin Sum nevndarlimir í HAF fingu vit ár um ár at vita, at grunnurin livdi eitt sunt og normalt liv; bleiv meira og meira bótaførur, hóast hann enn ikki lúkaði tær endaligu treytirnar
verður millum annað kjakast um heilsurákið, sum skal gera okkum sunn og góð menniskju. Men er tað sunt, og tíma vit tað í longdini? Live-tónleikur verður við eitt nú Signari í Homrum, og Høgni & Bernie
ngur eftir burðardyggari bygging? Samfelagið sum heild og brúkarar hugsa meira og meira um hvussu sunt bygdað umhvørvi er. Her hugsar man t.d. um arbeiðsumhvørvið og inniklima. T.d. klára fyritøkur seg
tí teir eru vanir við hetta frá framhaldsdeildini, og hava brúk fyri viðurkenning. Hetta er ikki sunt, tí henda viðurkenning frá øðrum er treytað av, at ein er betri enn onnur. Tað hevur nógv størri
r trívast, so trívist landið eisini. Hesar burðardyggu kommunurnar tryggja okkum, at vit fáa eitt sunt vælferðarsamfelag, tí at tað er í lokalumhvørvinum, í nærdemokratiinum, at vit síggja tey bestu úrslitini
m og í í harðari kapping við eitt nú Kastrup og Billund fyri at fáa mest møguligar inntøkur. Eitt sunt inntøkugrundarlag fyri flogvøllinum er við til at tryggja, at man eisini í Føroyum kann halda fer
rar sita í tveimum politiskum sessum í senn, tí bland kann skjótt koma í áhugamálini. Tað er ikki sunt fyri okkara fólkaræði, at somu persónar sita í fleiri politiskum sessum í senn. Hetta er við til at
tað hevur altíð verið við tí fyri eygað at tryggja rættin hjá einstaklinginum til eitt virðiligt og sunt arbeiðslív. Forkvinnan sigur, at hóast nógvir sigrar eru vunnir, er nógv eftir at stríðast fyri. -
ikki heldur, at føroyskir politikkarar eftir fimm árum, frá 1985 til 1989, megnaðu at koyra eitt sunt og sterkt samfelag, høgt í metum, við høgum kredittvirði, á húsagang? Hava vit gloymt ella “fortrongt”
ítróttarmenn skulu gera seg klárar til kappingar, so gera flestu teldumenn eisini nógv burturúr. Teir eta sunt, hvíla mest møguligt, og lið hava enntá venjarar, ið syrgja fyri, at lið hvíla og venja so nógv, sum
