aralesandi, týskarar, gøtufólk og ein og hvønn annan samfelagsbólk í heiminum. Hon sigur t.d., at Gud gav son sín hin einborna, fyri at hvør tann, sum trýr á Hann, skal vera frelstur, Jóhs. 3:16. "homoseksuel

takki eg skipara og ferðafeløgum fyri avbera góðar dagar umborð og ynski eg "Jóhannu" við manning Guds signing yvir á framhaldandi túrinum. ???????? Á ferðini vóru 1.Hans J. Joensen, skipari, Vágur, 1955

dag, so havi eg so nógv at vera takksom fyri, sigur hon. Og leggur afturat, at trúgvin hjá henni á Gud hevur ómetaliga nógv at siga fyri hana. ? Eg havi ongantíð í lívinum fingið so nógva uppmerksomheit

tríeindini. Tað vil siga, at hann leggur dent á 1) Skapanartrúgv sum sigur, at øll menniskju eru skapt í Guds mynd, 2) Boðskapin um, at sáttargerð og fyrigeving kunnu veitast øllum menniskjum líkamikið, hvørjar

ridla. Heldur enn at sáa iva um tað, sum stendur í bíbliuni, er fremsta uppgávan hjá kirkjuni at boða Guds orð til so nógv og so ymisk menniskju, sum gjørligt. Og tann uppgávan er nógv størri og meir átroðkandi

tó so hepnir, at teir kunnu snúgva sær út gjøgnum trolmeskarnar, og undrandi svimja teir nú aftur í Guds fríu náttúru. Hesaferð kláraðu teir tað. Øðrvísi er tó við teimum størru fiskunum. Teir enda allir

trupulleikin, at tey, sum bjóða seg fram, ongantíð hava møtt sær sjálvum. Tá ið Andrias hevði sæð guds lambið, varð hann við tað sama sjálvur settur í gongd. Fyrst finnur hann bróðir sín. Her byrjaði tann

samd um alt (ella latast at vera tað), altíð, ella at royna at sameina ómøguligar mótsetningar sum gud og ateismu, tjóðskaparliga mentan og modernaða, altjóðagerðing og hetta at verja seg fyri útlendskum

í Føroyum fyri fólki, sum taka undir við loysing. Tey, sum ikki gera tað mugu flyta.. Og tað veit Gud, eg meini tað, teskar ein vinnulívsmaður mær í oyra, soleiðis eitt sindur uttanfyri upptøku. Fólkafundurin

okkara eisini broytast, alt tað er fjalt fyri okkum í skrivandi løtu, men lyftið um hjálp og trygd Guds broytist ikki! Hetta er grundarstøðið vit valdu at byggja politikk Miðfloksins á, og so verður framyvir