at virka, og í 1954 kom løgtingslógin um býarskipanir og byggisamtyktir í gildi. ? Vit royna við okkara framsýning at lýsa, hvussu býurin er vaksin og hevur ment seg ígjøgnum umleið 100 ár, siga teir báðir

altíð dámað serliga væl, at fólk koma inn á gólvið til eitt prát, og tað verður framvegis eitt av okkara eyðkennum. So nú gleða vit okkum til at kunna bjóða uppaftur fleiri at støkka inn á gólvið, sigur

vinnan og landið í felag sum skjótast fóru undir at loysa hetta vandamál. Slík model eru sera vanlig í okkara grannalondum, og hetta er helst tað besta hitt almenna kann gera til tess at hjálpa tí hart kroystu

havt kronikkir, klummur og viðhvørt greinir undir heitinum Tinghelluni. Harumframt hava oddagreinir okkara eins og aðrar greinir roynt at ment føroyska kjakið. Men nú hava vit lagt ætlan um betri skipað kjak

staðið uppá, hava viðskiftafólkini mest av øllum upplivað teldufyritøkuna sum eitt byggipláss. - Okkara viðskiftafólk hava verið ómetaliga tolin við okkum. Men eg kann vissa tey um, at tey ikki hava bíða

í Føroyahúsinum í Keypmannahavn, Martin Fjallstein, tí hann ikki selur Restorff´s øl til útisetar okkara í Keypmannahavn. Sambært Johan er orsøkin, at Martin Fjallstein er privatur umboðsmaður hjá Føroya

Ása Rasmussen So vóru vit aftur her. Sum tað er gott at seta fótin á Slættanes, her vit slitu okkara barnaskógvar. Veðrið er frálíkt. Vit standa eina løtu og eygleiða Ólav, sum spakuliga fer frá landi

óskerdur í Grunn Kristjans á Brekkumørk, ið veitir sømdargávu til fólk, sum starva til frama fyri okkara móðurmál. Einars Prent hevur umbrotið, heft og prentað.

sjálvandi var hatta avbera gott. Vit høvdu so í øllum førum ikki væntað, at tað fór at fella so nógv til okkara fyrimunar, sigur Nicolaj, sum eisini heldur, at tað er nógv stuttligari at rógva, tá kappingin er

Kommunan vil fegin hava eitt uppbyggjandi samband við felagið, men tað krevur eitt nú, at samskiftið okkara millum fer fram beinleiðis og ikki í fjølmiðlunum. Endiliga skal Tórshavnar kommuna gera Starvsm