breitt, hóvsamt og skilagott kjak um Føroya eymasta og álvarsama trupulleika, íbúðartrupulleikan, sum rakar stórar partar av føroyska samfelagnum. Eitt kjak, sum hevur sett sinnini í kók, men sum eisini hevur
víst á tænastuna, sum vit hava gjørt í Kristnastovu og í sambandi við vitjanir, tá ið sjúka rakar. Hetta kendu vit at vera okkara kall fyri meiri enn 45 árum síðani, og alt síðani hevur talan verið
fleiri konfliktir, verri trivnaður og minni menning. Eisini á serøkinum eru avbjóðingar. Verkfallið rakar sera meint her, tí uttan námsfrøðingar standa hesir sárbæru borgarar á berum, og tað er ikki virðiligt
hvat fólk keypa. Hví velja politikkararnir ikki bara at økja um meirvirðisgjaldið, so økt avgjald rakar øll, so vit sleppa undan, at teir stýra, hvat fólk vilja keypa, sigur Hermann Oskarsson Hann leggur
ið bera brek, verða viðgjørd øðrvísi og verri enn onnur, tá verkfall rakar. Og skeivari gerst tað ikki, enn tá eitt verkfall rakar børnini so beinleiðis, sum her. At fara í verkfall er eitt amboð, ið fakfeløg [...] einki landsstýri ynskir ella kann verja tað. Ein loysn má finnast her og nú. At eitt verkfall aftur rakar ein ávísan bólk av børnum, kunnu og eiga vit á ongan hátt at góðtaka! Tað er brot á, ikki eina, men
vinninginum, sum er ein Iphone 3Gs frá Føroya Tele. Dómsnevndin segði: Vinnandi uppskotið er tað, sum rakar málbólkin – ungdómin – best. Við einum málburði og stíli, sum møtir teimum ungu har tey eru, verður
hjá ÍF hevur bóltin á egnari hálvu. Hann skal senda ein langan bólt frameftir vøllinum, men hann rakar í ryggin á Tórálvi Poulsen, sum síðani setir beina kós móti málinum. Hann sendir framvið málverjanum
støðan eftir fyrsta hálva árið? Vit samráðast fyri teg, siga pampararnir. Javell, javell, um hvat? Tað rakar ikki teg. Men so breyt ein fakfelagsformaður blóðbrøðra og –systra innsiglið um deyðatøgn. Og tað
geving fyri og eftir heimtøku av einum barni. Verandi støða við altjóða ættleiðing er óheppin og rakar allar viðkomandi partar meint. Tað er ikki óhugsandi, at ein føroysk ættleiðingarskipan kann verða
komin á tingborð. Her er borið skjótt at, og so er bert at vóna, at fíggjarliga óndarveðrið ikki rakar okkum. Vit fingu okkara í nítiárunum og tola illa enn eina kreppu.