ikki ert millum okkum longur. Sama dag, sum tú vildi verið 60 ár, fylgdu vit tær til gravar, ein tung løta, tó fylt við takksemi um at hava kent teg. Tað er so mangan, at vit minnast teg, góða Ingun
undanfarnu olympisku forsetarnir. Vit kunnu bara vóna, at tað ber á mál, men tað verður framvegis tungt hoyggj hjá ÍSF at røkka stóra málinum. 10. desember í 1992 broytti IOC upptøkutreytirnar. Hinvegin
kemur til hugs, men vit skilja ikki alt, og soleiðis er helst eisini best, um enn hetta kann tykjast tungt. Spentir vóru vit báðir, nú eg hevði umsett tær nýggjasta sang tín til føroyskt, sum annars er á norskum
Ein bleiktrandi stjørna er farin um sýnir, alt tykist so drepandi tungt og trist, á Himmalska hválvinum nú hon skínur, sum okur øll so svárt hava mist. Tú sang tær eitt pláss í hvørjum hjarta, við teirri
Borgarstjórin í Vági, Bjarni Johansen, skrivar soleiðis um Hans Jacob Hjelm: Tað vóru tung boð, sum okur fingu í morgun. Vágbingurin Hans Jacob Hjelm var farin. Hans Jacob hevur fylt nógv í bygdarlívinum
dagarnar. Hann lá í seingini, segði einki, hvørki át ella drakk. At enda lá hann bara og dró andan tungt við afturlatnum eygum. Vit, familjan, syrgdu fyri nærveru, hugna og tryggleika. Seinasta kvøldið,
samansettur, og tað eru fleiri, ið hava tungt kropsligt arbeiðið og hesi eru ofta tey, ið eru longri á arbeiðsmarknaðinum, enn tey ið ikki hava kropsliga tungt arbeiðið. Tað kann ljóða sum um, vit bert [...] vaskifólk, sjómenn, handverkarar, røktarstarvsfólk og tímalønt annars, ið framvegis hava eitt kropsliga tungt arbeiðið, og tey mugu vit ikki gloyma. Við hesum uppskotinum tryggja vit, at fólk, ið eru niðurslitin
sleppa við í EM endaspælið um eitt ár. Áskoðararnir bóru okkum fram, tá ið tað síðstu løtuna kendist tungt, sigur Leivur Mortensen í samrøðu við Trónd Arge hjá Kringvarpinum. Føroysku spælararnir vóru væl
kensla av, at ov nógv av tí vælferðarsamfelagnum, sum er bygt upp, ikki riggar. Tað er framvegis ov tungt. Tað sær ov danskt út, og tað veitir ikki ta vælferðartænastu, tað var ætlað. Tað hevur fingið nógv
kom at bera tann “arvin” víðari, (eftir pápa og abba), sum vit nevna “politikkin”. Tað er ein tungur arvur, og tað má eg siga, at har hevur tú borið prísin. Skulu vit liva í vónini og hopa, at
