rennandi í móti. Úr stovuni hoyrist tónleikur. Ein aria hjá teimum trimum tenorunum. Merkir tú tónleikin, spyr Regin, meðan hann skrúvar harðari frá. Hansa situr í einum lenistóli og slappar av. Hon leypir beinanvegin

Ein sær seyð kroka aftur undir klettum, kennir ein merkiligan samhuga við teirra tigandi hugna og spyr kanska seg sjálvan, í hvønn mun menniskjan megnar at nærkast, ella fata, henda talandi og orðleysa

grein sigur eitt, meðan ein onnur sigur okkurt annað. - Júst hesi støðu sat eg í. Hvat er so at gera?, spyr Signar og vísir á, at sjónvarpsmálið varð eisini sent út til økonomar hjá fíggjarmálastýrinum til

grein sigur eitt, meðan ein onnur sigur okkurt annað. - Júst hesi støðu sat eg í. Hvat er so at gera?, spyr Signar og vísir á, at sjónvarpsmálið varð eisini sent út til økonomar hjá fíggjarmálastýrinum til

vinnulívinum - so hví ikki eisini í Føroyum og hví ikki eisini av eini so múgvandi vinnu sum oljuvinnuni spyr Bárður Jákupsson, sum annars fegnast um, at tað longu eru oljufeløg, sum hava latið stuðul til eitt

hesum lag verður Tórsvøllur teldutøkur áðrenn vit vita av. .... Poul Nyrup Rasmussen. So er tað man spyr seg sjálvan, Poul, hvussu heldur tú sjálvur tað gongur? .... TINGMANNALØNIRNAR. Tað er ótrúligt, at

í Gundadali. Men var tað avrátt frammanundan, at tú skuldi skjóta brotsspark? ? Nei, men Ole Mørch spyr undan hvørjum dysti, hvør er klárur at skjóta. Eg havi bjóðað meg fram hvørja ferð, men vit fáa sjáldan

uppskotið kann so liggja í tinginum í fýra yrkadagar, men skal onga viðgerð hava. ?Tingformaðurin spyr so tingið, um tað hevur nakað at siga til, at uppskot hansara verður valt til løgmann. ? So verður

heimaftur til Suðurafrika, teir vóru bæði stórir og sterkir, grótu teir sum børn. Sigmund Andreassen spyr, hvønn rætt ein sokallað siviliserað tjóð sum Frakland hevur til at halda ein europeara sum politiskan

hví so ikki lata teir hava hana? -Tað er ein fyritøka í Havn og haraftrat ein føroysk fyritøka, sum spyr Tórshavnar Býráð um hon kann leiga eitt øki til útgerðarhavn. Vit halda, at tað er sjálvsagt, at vit