visuellum effektum og ljóði. Og alt snýr seg um niðurraplaða múrin, ið verður bygdur upp aftur stein fyri stein, fyri síðani at verða brotin niður aftur. Mangir av kendastu sangunum hjá Pink Floyd eru av

ein uggi hjá fólki, ið hava tað ringt. Tí sjálvt um ein oftast hevur bestan hug til at gyppa ein stein, so er lívið deiligt. Eg síggi tað soleiðis, at tá okkurt keðiligt hendir, so byrjar ein nýggjur kapittul

onnur ikki at leggja eftir øllum, sum búgva har, men til hini vil eg siga: vælsignaði leggið ikki stein oman á byrðu hjá teimum menningartarnaðu og teirra foreldrum, men umráði tykkum av nýggjum, vendið

foto, blýantstekningar, akvarel ella tað, ið ein hevur áhuga fyri. Tað eru Ian Luid og Suffía við Stein, ið fara at undirvísa. Tey undirvístu eitt nú eisini á ungdómsráðstevnuni, ið var í Havn her fyri

og hóttir við at drepa Regin, um svørðið ikki verður smíðað so sterkt, at tað sker gjøgnum stál og stein. Aftur fyri setur Regin sum tret, at hann skal hava hjartað á orminum, tá Sjúrður hevur dripið hann

eitt "syngi við"-tiltak sama stað. Sverri Justinussen, Eyðun Gaardbo, Sigmar Davidsen, Ludvík við Stein og Torbjørn Jacobsen skipa fyri. Sangheftið er at finna teldutøkt á hesi slóð. Og klokkan 23 er ein

##med26## Danskir miðlar hava skrivað um ein 23 ára gamlan mann, sum tók ein heilt serligan stein heim við. Hann tók ein stein frá tí staðnum, har beiggi hansara bleiv dripin. ##med24## ##med25## Meðan vit ganga [...] stongd og renoverað. Fyrsti liður í hesum er so at grava allar brúgvasteinarnar upp úr gøtuni. Ein stein fyri og annan eftir. Og hetta skal so vera byrjanin til stórar broytingar fyri frístaðin Christiania [...] sleppa ikki í rúgvuna. Tí nógv av teimum, sum ikki grava og arbeiða, eru komin fyri at ogna sær ein stein ella tveir. Tað ger kanska eisini arbeiðið hjá christianittunum lættari, tí teir eftir øllum at døma

Pegasus. Medusa, hvørs eygnabrá var so hvast, at skeitti hon eftir einum persóni, gjørdist hesin til stein. Hendur hennara vóru av bronsu, veingirnir av gull, á tunguni hevði hon tøkutenn, og hárið vóru ormar

tí, ein ger. Seinni byrjaði eg so at gera myndir fullar av illusiónum. Traðarmaðurin, ið ber ein stein úr gamla Stóragarði, sum umgyrdi Havnina í farnum døgum, var eitt úrslit av hesi tíðini. Tann standmyndin

áður nevnt ikki funnið nógv skrivligt um teir gomlu Mortensen­menninar á Argjum. Men Mourentius við Stein hevði í 1949 í Dagblaðnum eina samrøðu við Daniel Paula Mortensen, kallaður Palli, son Mortan á Argjum