tá hann kvøður um sólina, stjørnurnar, kirkjuklokkurnar - og undir øllum hvílur friðsemi og yndi: Sól til viðar rann og dagur úti er - og hin fyrst stjørna tendrast móti nátt. Yvir heiðar fuglur syngjandi [...] num henda lýðveðurs maidagin í 1971 út á gravarbakkan sang Kristiliga Sangkórið væl kenda sangin ?Sól til viðar gongur..?, sum Mourentius hevði føroyska so meistarliga. Tað var, sum tyktist náttúran, [...] samtykti náttúran í síðstu kvøðuni til skaldið, ?takksamt fyri dagsins stríð, tá í vestri bjørt og blíð, sól til viðar gongur?. So endi eg brotini ella hugleiðingarnar um mannin vit altíð hava hávirt, og sum

so til gongu niðan Lambardal, og var síðan gjørt klárt at fara niður. Dagurin var fagur, stilli og sól. Tríggir ungir menn skuldu fara niður, so onkur av teim meiri tilkomnu, sum vanliga søkja bjørg, tá

Edmund játtaði og samtykti. Borgarligu fingramerkini á fyrra samgonguskjalinum hvurvu sum døgg fyri sól, og Edmund smíltist. Ideologi kundi fyri hansara skuld vera ein býur í Kina, bara hann slapp undan

Veðrið í dag: Lot til andøvsgul av suðri og landsynningi, támut ella mjørki, men eisini møguleiki fyri sól, helst norðanfyri. Hitin millum 11 og 14 stig. Veðrið hósdagin og fríggjadagin: Gul av ynsum ættum

Tað var als ikki spælandi fyri vindi. Tí kann tað eisini sigast at vera í lagi, at liðini býttu, ja? sól og vind líka og spældu javnleik 1-1. Fuglfirðingar høvdu vindin undan í fyrra hálvleiki og høvdu greiða

Flogvápnið hevur eina støð har, og meginparturin av ferðafólkunum sum skulu «suðureftir at sleikja sól» hava í nógv ár verið noydd at flúgva frá gamla Gardermoen. Orsøkin var at Fornebu ikki megnaði at

avleiðingar. Og rætt hevur hann. Tá ein triðingur av Løgtingsins fíggjarlóg hvørvur sum døgg fyri sól, so er hetta í sær sjálvum ein búskaparlig ávirkan, sum sanniliga fer at fáa avleiðingar fyri føroyska

Tekstur: Sonne Smith Myndir: Hans Kári Vang, Sørvági Víst skínur sólin í Kuba. Hetta summarið skein hon ov nógv.Veðurfyribrigdið El Nino var meinskt, elvdi til turk, og grøðin hilnaðist illa. Tað regn

Hetta sær út sum um sólin skýnur inn gjøgnum vindeygu í rúmunum, sum eru í geingini, sjálvt um eingin sól kemur inn nakra staðni. Hetta sær heilt ótrúliga løgið út, men tað gevur eina kenslu av, ljósið er

trúgvur at fylgja; eg stevni fram mót teim ljósu londum, við lívsins træi á føgru strondum, har altíð sól og summar er. Og stundum byrurin góður er, og nógvum øðrum eg fylgi, sum halda fram hesa somu ferð