fekk starv á Stolpegård í 2008 og havi verið har síðani, tí eg trívist sera væl og síggi tann munin, okkara arbeiði ger. Tað er meiningsfult fyri meg, sigur hon. Stolpegård er størsta ambulanta viðgerðarstaðið
høvdu teir lagt lunnar tvørturum veitina, sum var framvið vegnum, at draga eftir. Allir áttu neyst, okkara var nakað heimalaga. Bátarnir vóru nógvir. Líðabrøður, Snekkjan, Fiskurin, Arabo - teir í líðini
hennara arbeiði í nevndini í SEV. - Tað er óhugaligt, at borgarstjórin mangan er so kvikur at skjóta okkara arbeiði niður, leggur hon afturat. - SEV er í eini støðu, sum er alt ov álvarlig til at hon verður
Ein av okkara sokallaðu religiøsu ríkmonnunum innan brøðrasamkomuna, svaraði einaferð, tá hann varð spurdur um, hvussu tað bar til, at hann - og aðrir religiøsir av sama slag sum hann - ofta gjørdust so
at verða við til staðar í Mykinesi sunnudagin. Og tað ætlar hon sær. Tað var jú har, at vit fingu okkara nýggja føðingardag, leygardagin 26. september 1970, sigur Eyðbjørg Mikkelsen.
við myndum av nærum avmergjaðum aðalmannadøtrum, sum tær vísa fram niðurdeilar og skjúrtur, flest okkara ongantíð fáa ráð til. Hann sigur seg vera hin núverandi inkarnatiónin av Tulkus-ættini; buddistiskir
ókendar legugrýtisfláir millum basaltfláirnar, nakað ið kann hava týdning fyri oljuleitingina. Flest okkara munnu minnast frá skúlatíðini, hvussu tann føroyska jarðfrøðiliga fláaskipanin er býtt í niðastu
ein býarstevna? - Tað er einki at ivast í, at tá vit tosa um ólavsøkuna í síni heild, er talan um okkara tjóðarhátíð. Men hinvegin er tað bara Tórshavnar kommuna, sum stendur við ábyrgdini, bæði fíggjarliga
ár eru farin síðani hansara fyrsta film, Roger and Me, kunnu vit so øll semjast um at pikka uppá okkara kollektiva minni við øllum hasum løtunum, har Moore er vorðin noktaður atgongd inn í kapitalistiskar
barnagarði. - Har mentist eg rættilig nógv. Her var eg saman við øðrum deyvum, og her varð eisini teknmál okkara ment nógv meiri, tí tað gekk skjótari fyri seg. Nakað seinni fór Høgni á ein eftirskúla fyri deyv
