hansara í hinum kristna samfelagnum, í kirkjuni. Ja, Jesus er sjálvur hetta orð.Og hann er komin inn í hjarta okkara. Tí er hann ikki langt burtur frá nøkrum av okkum. Menniskju leita ymsastaðni eftir Gudi. [...] Gakk kirkjugøtuna. Kenn títt pláss inni undir orðinum. Bið til hansara. Lat orðið svara aftur í hjarta tínum í trúgv og kærleika. Lat alt lív títt verða eina játtan og ein vitnisburð. Gev Jesusi pláss

Bíbliunnar orð eins væl og Guds livandi orð, prædikuna. Hin kristni boðskapurin sum Guds orð skapar í hjarta okkara trúgv, kærleika og vón. Tað vendir ikki tómt aftur, men skapar tað, ið tað nevnir. Andin kemur

við seg við Kristi. Í Hebrearabrævinum verður sagt: »Tá latum okkum ganga fram fyri Gud við sonnum hjarta, við fullari trúarvissu, tá ið vit hava fingið hjørtu okkara reinsað frá ringari samvitsku«. Gud [...] er veitt okkum við boðskapinum um Jesu Kristi fullgjørda verk. Øll vit við gleði halleluja kvøða hjarta várt skal fyri Gudi seg frøa. Syndir hann strikar, og skuldir hann sættir sárastu sorgir av hjartanum

eru slíkar syndir, mest verður talað um mest verður gjørt burturúr. Men at avdúka okkara syndafulla hjarta, so vit veruliga skilja okkara glataðu støðu, og hvussu nógv vit sjálvi hava brúk fyri einum frelsara

nevna ein teirra úr GT, og tað er Jósef sonur Jákups. Hann var ein persónur, ið livdi eftir Guds hjarta. Hann óttaðist Gud og livdi honum nær. Men tó bleiv hann ikki spardur fyri mótgang í lívinum. Óndskapurin

boðini, rann tað mær til hugs, at nógv er at minnast hann fyri. Agnar var sambandsmaður av heilum hjarta. Hann varð fyrstu ferð valdur á ting fyri Sambandsflokkin í 1970 og sat í samfull 20 ár, til í 1990

her meir. Vit eru í sorg. Tú vart eitt lívsstykki! Ein fantastiskur stjóri, við so ómetaliga stórum hjarta. Tú vart so góður við tíni starvsfólk, og vit vóru so góð við teg. Tú hevði álit á okkum øllum, og [...] tú vart partur av, blivu vit eisini ein partur av. Vit, sum vóru tær nærmast, vita, hvussu stórt hjarta tú hevði. Tú elskaði at gleða onnur og hjálpa øðrum. Nevnast kunnu m.a. allar tær gávur og gávubrøv

mynd inni í heilanum av fólki, sum eg hevði hoyrt um, men ongantíð sæð mynd av. Tað var við bivandi hjarta at eg læt bókina upp. Eg visti, at her fóru at vera myndaligar avdúkingar, sum fóru at skaka mína

lesast um málið í VikuskiftisSosialinum. Blaðið hevur eisini hitt Ólav Thune, sum nú hevur sítt triðja hjarta. Sosialurin hevur eisini meira um málið um Yogalæraran, sum hevur fingið boð um at fara av landinum

lívið. Vit eiga samstundis at tryggja, at foreldrini, og serliga tær mammur, sum bera barnið undir hjarta, fáa neyðuga hjálp í viðgongutíðini og eisini aftaná, um so er, at teirra umstøður eru so truplar