Hetta er undrunarvert, meinar felagsskapurin Frítt Val, sum kempar fyri at tryggja føroyskum kvinnum rættin til fría fosturtøku. Tey skilja ikki, hvussu man kann lata stuðul til ein felagsskap, sum umframt

2-1 á Eysturríki í einum avgerandi HM-Play Off dysti í Gelchenkirchen tann 27. november í 1973 um rættin at spæla í HM-endaspælinum í Vesturtýsklandi árið eftir. Tá varð pápi Håkan Ericson, Georg Ericson

Svøríki, har 18 fólk doyðu í ferðsluni fyri hvørja millión íbúgvar. Tað er ES nevndin, sum í ES hevur rættin at seta fram lógaruppskot. Uppskotið hjá ES tinginum er tí ein áheitan til, at ES nevndin tekur evnið

tað betra. Tit hava lært okkum, at sjálvt um vit ikki øll eru skapt eins, so hava vit øll tann sama rættin, til at smíða okkara eydnu við teimum evnum vit hava fingið. Vit hava øll tann sama grundleggjandi

Í netblaðnum ”Vikuskiftið” skrivar ”redaktørurin” hesi skilagóðu orð, ið so væl lýsa rættin hjá óføddum børnum til lív: ”Børn avgerða ikki sjálvi hvørji foreldur tey fáa, ella hvar tey verða fødd, ella [...] ella revsast fyri viðuskifti, sum tey onga ávirkan hava á. Breið semja er eisini um, at børn eiga rættin til bæði mammuna og pápan tá tey verða fødd”. Hóast hesa vitan, at børn ikki skulu dømast ella revsast

Men løgreglan metti kortini málið at vera so álvarsligt, at maðurin varð handtikin og førdur fyri rættin til grundlógaaravhoyringar. Og har gjørdi dómarin av, at hann skuldi varðhaldsfongslast í fýra vikur

urin, um líkindi eru fyri, at atgongdin at fiska kvoturnar verður fullnýtt, við fráboðan umskipa rættin til atgongd til norskan sjógv. Við støði í skrásettari veiðinøgd higartil tilsamans og veiði í norskum

tað bara kosta eina súmbolska upphædd upp á eina, ella tvær krónur, nettupp fyri at tryggja fólki rættin til kontantar pengar. – So kunnu bankar leggja avgjøld á alt møguligt, men ikki á fólk, tá ið tey

tær fyrstu ferðirnar. Onkur bank hevur serskipanir fyri eldri fólk. Les eisini: Bankarnir skerja rættin hjá fólki at gjalda kontant Annars staðfesti landsstýrismaðurin, at hetta er ikki eitt málsøki, vit

matummælarar kjakast í Dimmu um spanskt tapas hjá Katrinu, Sjúrður og Jacob eru í øðini um springarar og rættin at drepa súgdjór, og í Danmark eru tey farin at meta um tjóðarrættin, tartelettir, og hvussu tær [...] skotum. Hóast vit ikki taka so nógvar soppar sum í Piemonte, so stendur eftir, at vit taka okkum rættin at drepa fjúrtanhundrað springarar í einum høggi undir opnum himni eitt sunnukvøld í Skálafirði,