til eina skipan við størri sjálvræði. ? Vónandi fer tað at bera til at semjast um, at henda nevnd ger tvey alternativ aftrat, eitt við fullum sjálvstýri og eitt, sum er dagføring av verandi skipan, og

ber til at fáa hann at klinga á føroyskari tungu. Vit kunnu eisini spyrja okkum, hvat tað er, sum ger henda 434 ára gamla gandakallin ódeyðiligan, so hann er eins áhugaverdur í dag, sum í síni samtíð,

longsta fjørði, at tað er so óruddilgt harinni. Tí tey royna sannliga at rudda, tað tey kunnu. Men tað ger ongan mun, tí nakrar fáar dagar seinni er akkurát sama skili aftur. Tað er serliga inni í sjálvum

gongd aftur kom á seinnu helvt av 50unum. At pengarnir ikki eru nógvir, merkir lesarin, men annars ger kreppan ikki nógv vart við seg í frásagnunum hjá Onnu. Hon er tað, sum sigur frá og er alter ego hjá [...] frásøgukvinnan eldist og tilvitskan veksur. Anna sigur frá sum áður, og Jákup, sum siglir við farmaskipi, ger vart við seg í brøvum til systrina. Men Anna er her rættur høvuðspersónur, og lesarin fylgir henni

ávegis til himmiríkið. Í søguni »Skuggin« hjá H.C. Andersen ger skuggin seg leysan av harranum og livir sítt egna lív. Seinni tekur hann yvir og ger harran til skugga og seg sjálvan til harra. Harrin í søguni [...] verður tað beinleiðis orðað. Niklas er tann fitti drongurin, sum hóast hann illneitast innantann, ger sum mamman vil. Heima skal alt vera so pent, har má einki ljótt koma fyri, og úrslitið er, at somikið

eisini ein lítil ávaring til fólk, sum dyrka hesa hetjukensluna, at tú vilt doyggja fyri okkurt ? ger ikki tað, broyt bara títt lív og elska teg sjálvan."

sáttmála. Ensk fótbóltsfeløg hava ein sonevndan manager, sum millum annað avger hvørjar spælarar felagið ger sáttmála við. Manager í Watford er kendi fyrrverandi enski landsliðsvenjarin Graham Taylor. Jákup á

smápartafelag, ið føroysk vinnufeløg og Føroya Landsstýri eiga. Tað at vinnan og tað almenna eiga felagið ger, at Atlanticon hevur gott innlit í vinnuna og almennar stovnar. Hetta saman við virkseminum, ið Atlanticon

at sigla við Dúgvuni til og frá dysti ímillum suðuroynna og Havnina. Tað hevði hann roynt og tað ger hann ikki aftur. Men Finn Thomsen sigur, at feløgini í Suðuroynni eru so illa fyri við fólk, at tey

at sigla við Dúgvuni til og frá dysti ímillum suðuroynna og Havnina. Tað hevði hann roynt og tað ger hann ikki aftur. Men Finn Thomsen sigur, at feløgini í Suðuroynni eru so illa fyri við fólk, at tey