, sum er ein langtíðarætlan fyri rakstur og íløgur fyri komandi 10 árini og yvir meira enn eitt samgongutíðarskeið. Í hesari ætlan eigur kommunan at gera metingar um inntøkur, útreiðslur til rakstur
Grønland er Grønland med sin egen kultur og egne interesser inden for Rigsfællesskabets rammer ? på samme måde som Færøerne er Færøerne og ikke en del af kolonierne. Den gensidige respekt mellem Danmark og
udslaget. Er han troværdig, må vi tro på ham, er han det ikke, kan vi ikke tro på ham. På akkurat samme måde er det med den kristne tro. Og derfor kan vi nøjes med at tage hatten af, når vi går i kirke
mikil frøi á øllum Føroya fólki, tí nú hava vit tikið eitt stórt stig á framaleið. Vit hava samtykt á samhaldsføstum grundarlagi at útbyggja okkara samfelag við tveimum undirsjóvartunlum, soleiðis at koyrandi [...] abókin sigur, at tunnil bendist sum himmal, so koma vit ikki inn í himmiríki fyri tað um okkara samferðslukervi batnar. Vit hava tó royndir, sum vísa, at landið verður betri at liva í av tí at hetta
røttum hoyrir heima, skal nøkur virðing og/ella trúvirði verða í tykkara politiska virksemi, tí sum sambandsfloksins sosialprofilar eru tit lítið og onki verdar, sum er. Einans tomt tos, ongin handling [...] hava at hava hesa vón í. Stórt spell. Tí tann tíðin er annars ikki so fjar, tá hin sosialliberali sambandsflokkurin eisini hevði eygu og oyru opin og vend móti teimum, ið høvdu brúk fyri einari hjálpandi
samlaði til venjingina at forvitnast og tey tosa øll um ljósini. Umboð fyri Tórshavnar Býráð, fótbóltssambandið og onnur, ið hava verið vil til hesa byggingina hava úr at gera við at forklára forvitnum gestum
kvøldið á bryggjuni, har Westward Ho liggur, og Tórshavnar kommuna og Runavíkar kommuna í góðum samstarvi hava felags tjald. Har verður boðin matur frá Hotel Føroyum, føroyskir tónleikarar framføra
blivu fermdir í Havnar kirkju tann 19. apríl 1919: Afasta rað f.v.: Edith Oluffe Sofie Olsen (hjá Sam), Mariane Hansen (Nólsoy), Ingrid Sophie Egholm (hjá Hans Jacob Egholm), Kristine Jensine Henriette
manskórinum. Seinastu mongu árini hevur tað verið fastur siður hjá manskórinum at halda jólakonsertina saman við einum øðrum kóri, og árið í ár er einki undantak í so máta. Hesaferð verður konsertin hildin
um fund um málið. Hettar er ein ørkymlandi støða at vera í! At Býráðið og umsiting tess ikki vilja samskifta og kunna um eitt so stórt og týdningarmikið mál er ikki sørt ófrættakent. Spurningurin er so
