teirra sendi. Ein sælur og lívgandi andi, vit sungu um himmalska landið, at Harrin skal okkum øll varða, við sínum eingla skarða. Vit hoyrdu teg altíð syngja, ei kundi tá nakað tyngja, vit spældu og vóru
garðdagur í Gøtubrá. Nú var ongin Malan; sama dag kom hon sín síðsta túr til Gøtu. Vit bygdu ein varða at ogna minninum um Maluna og tíðina, vit sum starvsfólk, búfólk og avvarðandi hava havt saman. Runt
garðdagur í Gøtubrá. Nú var ongin Malan; sama dag kom hon sín síðsta túr til Gøtu. Vit bygdu ein varða at ogna minninum um Maluna og tíðina, vit sum starvsfólk, búfólk og avvarðandi hava havt saman. Runt
ta styrki og troyst, sum skriftirnar geva. 2. Mósebók 23,20: »Eg sendi eingil undan tær, hann skal varða teg á ferðini og fylgja tær til staðið, ið Eg havi ætlað tær.« Tøkk til tín, sum nýliga ert blivin
Danmark í 1990unum, var Mikkjal settur í starv á Føroya læraraskúla um aldarskiftið, har hann skuldi varða av landalæru og donskum. Og hesa uppgávuna megnaði Mikkjal sera væl. Pauli Nielsen var rektari á
varði er ein tigandi boðberi. Men Guð fái lov, at enn eru varðmenn, sum standa við krossins lýsandi varða og vísa vegin og leiðina, ið førir okkum til himmalin! Niels Juel var fyri meg ein slíkur varði. Nú
ógloymandi. Tíbetur er meginparturin av frásøgnunum festar á band, og harvið hevur Siggi latið ein varða eftir seg til stóra gleði fyri sínar eftirkomarar. Minnist, tá eg á fyrsta sinni kom á dyr hjá teimum
familjum. Eisini mammuna og systrarnar við familjum; Rósing og Niels Jacob við familjum og øllum, sum varða av. Heilsan við áskriftini á blaðnum til jarðarferðina, 1. Pætursbræv 5,7: “Kastið alla sorg tykkara
sum lækni á landssjúkrahúsinum; tað var Bent Jensen. Heimið hjá “tante Hanne” og “onkel Bent” undir Varða gjørdist nú annað heimið hjá Turið, og í hesum grannalagnum fekk hon eisini nýggjar vinir. Tað, sum
Eg eri takksamur fyri, at mær untist at arbeiða saman við hesi vinsælu konu og vátti tykkum, sum varða av henni, mína inniligastu samkenslu, nú hon er farin. Árni Dahl
