harmonera ómetaliga væl saman við teimum ljósu, kerligu og humoristisku seyðalýsingunum hjá Fríðu Matras Brekku. Litsterku abstraktu myndirnar hjá Anne Riis Bovbjerg eru myndevnisliga undantakið, ið staðfestir
Ásbjørn V. Gunnarsson, Dimitri Jankovic, Herbert í Lon Jacobsen, Alex Santos ? Magnus Olsen, Klæmint Matras, Tamas Nagy ? Bergur Midjord, Karoly Potemkin, Johan Ellingsgaard Gult kort: Alex Santos
Hyggur tú í føroysku telefonbókina, so dettir tú skjótt yvir fremmand eftirnøvn sum Svabo, Winther, Matras, Debes, Krabenhøft, Klein, Restorff, Mohr, Kyster, Kruse, Hentze, Isholm, Sloan, Guðjónsson, Ellefsen
at stinga út í kortið. Altíð nakað, at Jacob Vestergaard ikki er stýrimaður á brúnni longur. Sámal Matras Kristiansen, samfelagsfrøðingur
annað verður frumframført føroyskt verk, sum Pauli í Sandagerði hevur gjørt til orð hjá Christiani Matras. Verkið ber heitið »Nú er várt ljós sum lyktarljós.« Pauli í Sandagerði skrivaði verkið, sum Tórshavnar
kórleiðaranum til sálmatýðing av Alexandur Kristiansen. Luttakarar eru Eystanljóð undir leiðslu av Sámal Matras Kristiansen og orgulfylgispæli av Leif Hansen. Ókeypis atgongd.
Afturgongur eru Adelborg Linklett, Bjarni Ziska Dahl, Súni Svabo Samuelsen, Jógvan Brim Joensen og Eyð Matras. Edvard Fuglø hevur gjørt pallmyndina, og Caroline Zantonique og Laura Joensen hava staðið fyri
fingu tá ein hægri lærdómsstovn. Fróðskaparsetrið byrjaði virksemið við einum professara, Christiani Matras, og einum skrivara, Maud Heinesen. Virksemi tey fyrstu árini fevndi um ársskeið í náttúrusøgu og [...] varð Jóan Pauli Joensen valdur til rektara, og tók hann við 1. desember 2004. Professarar Christian Matras var professari frá byrjanini á Fróðskaparsetrinum. Í 1986 fekk Fróðskaparsetrið tveir professarar
brúkiligari. Men hetta kann rættast í komandi føroysku útgávuni. ?Inngangsbønina?, ein yrking eftir Chr. Matras: Hitt blinda liðið, sum eg altíð havi hildið verið ræðuliga, haldi eg vera óhóskandi, um hon vísir
men hesuferð fingu vit høvi at syngja við í tveimum sangum. Frálika summaryrkingin hjá Christiani Matras við lagi hjá Jógvan Waagstein ?Dimmið?, ella ?Nú nemur náttin við smærur? var hesuferð tikin við