Fraklandi og Týsklandi havi eg mangan kent meg sum eina mentanarliga kamelión, sum alla tíðina skiftir lit, alteftir hvørjari mentan, ið eg standi yvir fyri. Og ikki minst eftir, at eg havi meldað meg til
vóru farin fram. Detaljir sum hvørjar lutir, ákærdi brúkti móti henni og hvussu teir sóðu út og hvønn lit teir høvdu, var alt við til at undirbyggja trúvirðið hjá gentuni, segði Linda Hesselberg. Hon vísti
flogternur eru so væl smurdar, sigur Annika, er vegna tað sterka ljósið í kabinuni, ið tekur allan lit úr andlitinum. Svimjihøllin í Gundadali Vit mugu síggjast Í svimjihøllini fáa starvsfólkini útflýggjað
bláu” ikki var nøktandi. -Vit komu til Margáir við eini vón um at fáa stig burtúr, eftir góða úrslitið í Gundadali á Ólavsøku. Tí eri eg ræðuliga vónsvikin av avrikinum hjá okkum her við Margáir, har
vindeygaholini og seti tað inn í ovnin við lágum hita, til tað er smeltað. Tá kann eg eisini velja, hvønn lit vindeyguni skulu hava. – Um tú vilt hava garð rundanum húsini, eru saltar kringlur útmerkaðar til
tann, at farið verður undir at skapa eitt listaverk, og ikki eitt snið. Listaverkið er uttan fyrilit og úti av dimensiónum í mun til umhvørvið, meðan ein bygningur verður hugsaður at standa í samljóði
behandlet som Jødene før krigen. Da er målet for vore synder fullt. Krigen bryter ut. Først som en liten konflikt, en ubetydelig konflikt. Men den sluter ikke. Den tiltar og brer seg. Til slutt utvikler
lættari hjá nógvum, enn tað er í dag. Eg havi tað lívsáskoðan, at óansa trúðarrætning, polittiskan lit, ella hvussu ójøvn vit annars eru, í sinn og skinn, so skulu vit øll vera her. Á Leitinum tann 23.
lóg og rættur í teimum døgum. Men tá var tað gott at hava Inga við í hópinum, tí hann setti mangan lit á tilveruna við sínum livandi verumáta. Hetta var jú ein heilt onnur tíð. Eitt nú var tað vælsignað
Fjarhitafelag, sum er gjørt í Havn. At tað er bíligari og betri fyri skattgjaldaran, óansæð politiskan lit, tað hevur tann gløggi lesarin langt síðani fingið við. Nú er bert at vóna at tey íð vit hava valt
