tá viðkomandi koyrdi gjøgnum Leirvíkstunnilin um hálvgum fimm tíðina. Á koyribreytini lá nevniliga grót, ið var rapað undan loftinum á Leirvíkstunlinum. Tað boðar vakthavandi á løgreglustøðini frá í morgun
tyrvt, er byggivirksemið. Er nógv bygging, er nógv burturkast at tyrva, tí tað, sum verður tyrvt er grót, betong, gipsplátur, og annað burturkast hjá byggivinnuni. Í Føroyum eru tvey feløg, sum taka ímóti
fyri vegin, so at eyrur og grót endar niðri á vegnum og skapar ótrygg ferðsluviðurskifti. Hann sigur, at tað javnan kemur fyri, at fólk mugu út úr bilinum fyri at flyta grót av vegnum. - Hetta er ikki
pápa, sum teir sveiggjaðu út og inn, sum um teir vildu blaka hann oman. Síðani fóru onkrir at rulla grót. Men vit vóru nú komin so langt út frá, at teir rukku okkum ikki. Illveður var. Soleiðis lýsir Karin
vnið hevur gjørt kanningar í bakkanum og hevur í tí sambandi roynt at tryggja bakkan við at flyta grót úr fjøruni niðan móti bakkanum, men hetta hevur ikki riggað, sigur borgarstjórin. Landsverk hevur [...] at kanna undirlendið fyrst. – Av tí at talan partvís er um sandstrond, er ikki ráðiligt at leggja grót út sum verju, uttan at kanna, hvussu tað fer at ávirka alduna. Harumframt er ein natúrligur flutningur
hann. Hann ávarar eisini tey, sum ætla sær um byrgingina um Haraldssund, tí har so so nógv brim, at grót verður slongt upp á koyrivegin. Vegurin um Gjáarskarð, og Oyndafjarðarvegurin, eru framvegis stongdir
vegastrekkjunum í morgun, er byrgingin um Haraldsund. Har er so nógvur uppgangur, at tað skolar nógv grót upp á vegin á byrgingini. Tískil hevur Landsverk nú gjørt av at steingja byrgingina fyri allari ferðslu [...] Jacobsen, økisleiðari hjá Landsverki, sigur, at tey royndu rudda grótið burtur so hvørt, men tað skolar grót upp á vegin alla tíðina, og tað verður mett at vera til so stóran vanda, at tey gjørdu av at steingja
Byrgingin í Haraldsundi er stongd fyri allari ferðslu. Orsøkin er, at grót verður tveitt upp á vegin og sostatt er ikki trygt at koyra har. Nú fyri lítlari løtu síðani stongdi Landsverk vegin. Trýst á
byrgingin um Haraldssund er opin aftur. Árni Jacobsen sigur, at nú er tað fjarðað aftur, so vandi fyri at grót kemur upp á vegin, er munandi minni. Men bilførarar verða bidnir um at vísa størsta varsemi, sigur
vera sera stórir klettar. Vakthavandi á løgreglustøðini í Havn sigur, at talan var um so mikið nógv grót, at bilførarin mátti venda bilinum og koyra norðureftir aftur, tí hann slapp ikki framvið. Eingin