og Belgia í árunum frá 1987 til 2003, sýtti fyri at siga nakað um skuldsetingina, tá hann kom fyri rættin í gjár. Hann krevur, at dyrnar í rættinum skulu latast aftur, og tá dómarin bað tann skuldsetta siga
er um tilvitað samstarv, har bæði tað politiska og kirkjuliga vara av hvør síni uppgávu og virða rættin hvør hjá øðrum á givnum málsøki. Føroya Løgting stjórnar samfelagnum og leggur við lóggávu lunnar
einum verður kallað ?the commons?, eitt nú reint og óspilt umhvørvi (vatn, luft, friðsæla o.t.), rættin at fáa børn og frælst tilfeingi. Hann er teirra millum, sum heldur, at hetta loysir ikki seg sjálvt
gjørdist njósnari, hvussu hann var fyri svárari hjartasorg. Hetta er eisini søgan um, hvussu hann fær rættin til at drepa. Vit koma djúpari inn í persónin, estetikaran og playboyin James Bond, sum við eitt
fingið av Agent Orange. Vietnamesararnir hava fyrr roynt at fáa endurgjald, men tá málið kom fyri rættin, vísti dómarin tí burtur, tí eftir hansara tykki var tað ikki nóg væl prógvað, at tað var Agent Orange [...] Orange, sum var orsøk til skaðan hjá saksøkjarunum. Tað er ta avgerðina, saksøkjararnir vilja hava rættin at ógilda.
sjúklingar, sum mugu liggja í respirator fyri at liva. –Hann spyr um hesir sjúklingar so heldur hava ikki rættin til at liva – At tú ert tengdur av øðrum, merkir ikki, at tú ikki hevur síni rættindi, heldur hann
at gera eina slíka skipan. – Vit mugu tryggja, at fólk, sum detta niðurímillum hesar skipanir, fáa rættin til eitt minstagjald, skrivar Javnaðarflokkurin í tíðindaskrivi í sambandi við uppskotið. Hetta eru
beint móti endamáli lógarinnar við ikki bert at mæla til at taka javnrættin, men allan rætt, eisini rættin til lív, frá veikasta og mest verjuleysa føroyinginum. Kalt og kensluleyst royndi hon seg við einum
føroyskum myndugleikum. Tað er at tryggja, at fólkavaldir føroyskir myndugleikar hava avgerðina og rættin til at taka avgerðir vegna Føroyar og føroyingar. Eisini í útbúgvingarpolitikki, har tað hevur verið
eru lønarkrøvini so óvanliga stór, at tað er ómøguligt at finna semju. Og so brúka eitt fakfelag rættin tey hava til at fara í verkfall, og tað er har, vit eru nú. Kristina Háfoss, sigur at tað, eftir