innan hann endaði við alment at biða tjaldrið, ið hann fyri mongum árum síðani gjørdi firti, um umbering. Fjøldin fagnaði heldur øðrvísi røðuni, og síðani sang kórið Ljómur. Endað varð við at syngja tjóðsangin
merkjum. Tað er tað sama, ið hendir tá eitt barn verður happað - óansæð hvussu nógv vit biða um umbering, hvørva arrini ikki.
veg til Sands at spæla, men mistu hugin á veg suður. Teir ringdu avboð, men máttu finna upp á eina umbering fyri ikki at møta til dansin. - Vit søgdu so, at bussurin hjá okkum var farin út av á Oyggjarvegnum
við sínum uppskoti og kjølhálar tingmenn, og har hevur hann so fingið sítt burturúr. Eg biði um umbering; men her verið eg noyddur at taka til, at Judas kyssti eisini Jesus. Síðani kemur tað til eykafíggjarlóg
fyri og styttir um tíðina, »tá ið teir vondu dagarnir koma.« Ikki tykir mær, at vit skulu biðja um umbering fyri, at so nógv blíva so gomul. Hvør dagur er ein gáva. Vit, sum í dag eru vorðin eldri høvdu okkara
taka avgerðir, tá ið tørvurin at taka avgerðir eru átroðkandi, og ikki nýta ein nærkandi valdag sum umbering fyri onki at gera. Mín vón er, at henda hugsan kemur at merka tað, ið eftir er av hesum valskeiðnum
út av lagi tápuligt, at landsstýrismaðurin átti at kropið til kossin og biðið um almenna umbering fyri vánaligt lógarhandverk í Vinnumálaráðnum. – So vit gera sum Jan Højgaard og geva Vinnu
hann hevur onki mál. Í síðsta enda er henda framferðin, har mann leggur gudum orð í munnin, ein umbering fyri at ogna sær sjálvum vald og upphevja seg uppum onnur menniskju. Dømi um hetta er m.a., at kirkjan
igjøgnum dagin. Og um so er, at eg her havi gjørt tykkum órætt, vil eg hervið treytaleyst biðja um eina umbering fyri tað. Kanska hava vit verið úti í ov góðari tíð, tá tiltakið og fyribilsskrá vóru lýst á Su
linjuverjanum, men hesin helt bara á at renna, og so royndi eg at seta ferð á. Tað skal ikki vera nøkur umbering, men har var nógvur vindur, og saman við nervum og øðrum gjørdi tað, at eg ikki fekk nóg nógv burturúr