mál, vóru teir báðir kappingarneytarnir einar tríggjar ella fýra longdir aftanfyri. Fremsta plássið bar við sær, at Pál Joensen skavaði fimm stig til Europa, men í samantalda rokni­stykkinum var tað tó eingin

at siga, at servandir týskir hermenn, sum skuldu við til Teheran, vandu í Keypmannahavn. Kuznetsov bar skjótt at og greiddi sínum sovjetsku leiðarum frá tí, sum von Ortel hevði sagt. Haðani fóru boðini

ríkisfelagsskapin. Alt bendir eisini á, at henda gongd fer at halda fram. Tað var henda framtíðarmynd, eg bar fram í røðuni á ólavsøku. Ein framtíðarmynd, har vit hava átikið okkum enn størri sjálvræði innan

motorvegnum úr Aarhus yvir á Fjón og sjálvt á mortorvegnum er so vánaligt samband nógva staðni, at tað bar ikki til at føra eina samrøðu. - - Eg veit onki land, har fartelefonsamband er allastaðni, og í Føroyum

sjúklingar høvdu tørv á at práta við okkum, men vit høvdu bara eitt korter til hvønn sjúkling, so tað bar ikki til. - So minnist eg, at ein ungur maður kom inn. Hann hevði fingið krabba í hálsin. Vit vóru

málkunnleika, tí hann tosaðu umframt tey størru norrønu málini eisini týskt og spanskt. Men hetta bar so ikki til. Hann kom alt lívið at arbeiða í havnum og umborð á skipum. Undir stóru kreppuni í 30-unum

hesi gomlu løg fyri honum, so hann kundu skriva tey niður og geva tey út sum »Gomul sálmaløg.« Tað bar so væl í lag, at svágur hansara Jákup Dahl, próstur, tá var í vælmaktini, og hann týddi teir gomlu

Restorffs yngste Datter Henriette var lille og rund med høj Pande og en troskyldig naiv Mund. Hun bar Briller og var noger Vindøjet. Jacob Lützen var en høj, statelig Mand af fast, vindskibelig Karakter

talaðu um gamlar dagar. Tað var tó tann sami Nyholm, og eitt lítið smíl leikti á andliti hansara. Lívið bar honum eisini sorg og mótreym, men gjøgnum alt gekk hann fram og tað vakra og ljósa sá hann, og tað

ikki minst sum av­dúkandi journa­listur og reformistur, gjørdist kendur og fekk vinir og vald, so til bar at bøta um livikorini hjá veik­astu borgarunum. Ikki við europeiska olmussu­tank­anum sum grundvøllur