10 merkur og 8 skinn. Garðurin ber umleið 300 áseyðir. Gomlu sethúsini og úthúsini, sum eru 200 ár og yngri, eru útisavn. Sethúsini eru bygd í stigum. Elstu partarnir eru roykstovan, fjósið og smáu rúmini [...] ullarvirking og klædnarøkt, íløt, búnyttur og annað, sum varð brúkt. Tá tey ótu, sótu fólk á beinkjunum fram við bróstunum ella á krakkum við matkeraldi á knøunum. Til døgurða sótu øll um trogið og fingu sær [...] Glasstovan í Dúvugørðum er bygd umleið 1900. Stovan varð einans brúkt til gestir og sunnu- og halgidagar. Hon var eisini sovirúm hjá bóndafólkunum. Stovan varð hitað upp av bíleggingarovni frá grúgvuni í r
dugir, og serliga megnar hann at hava eina ávísa variatión og hugflog í produktióni, so at tær einastu endurtøkurnar eru at hoyra í sjálvum lagsmíðnum hjá Eyðuni. Frá fiólleikara til fólkaogn og fjakkara [...] nógvur politikkur ella samfelagskritikkur at hoyra á hesi fløguni eins og teimum gomlu løgunum hjá Frændum, ið eru fólkaogn. Men hóast romantikkurin eigur ein stóran part, so verða t.d. rúsevni og bohematilverur [...] dóttrina hjá Eyðuni. Vøgguvísan “Skattur mín” er sætta skering og fangar beinanvegin. Hon er sangbær, sum fáir sangir eru tað, og tekstur og lag ganga hond í hond líka til Hákunardrongur tekur yvir hjá teimum
verða roynsla okkara, hesa føstuna. Og í ferðalagnum við honum fáa vit tann friðin og ta gleðina í hjarta, at ósigurin vendist til sigurs, sorgin broytist til vón og deyðin til lív. Tað er hendan lærdómin [...] Men hann tók teir tólv til sín og segði við teir: »Sí, vit eru á ferð niðan til Jerusalem, og alt tað sum skrivað er av profetunum, skal fullbúgvast menniskjusoninum. (Luk. 18,31) Vit eru nú byrjað upp [...] tala um líðingarsøgu várs Harra Jesus Krists. Prædikutekstir og sálmar fara at vera merktir av hesum, at Várharra tók heimsins synd á seg, og bar hetta alt, okkara vegna, til krossin. Ikki er mangt í dag
Jerusalems, og har Golgata. Jesus samlaði til sín teir tólv lærusveinarnar og ferðaðist í høvuðsheitum um bygdaløgini í Galileu, Samariu og Judeu, har hann prædikaði, lærdi og grøddi sjúk og hjálpti ne [...] neyðstøddum: »? Og hann ferðaðist um í øllum Galileulandi, lærdi í samkomuhúsum teirra og prædikaði gleðiboðskapin um ríkið og grøddi hvørja sjúku og hvørja ilsku hjá fólki. Og tíðindi um hann gingu um alt [...] alt Sýriuland«. »Og fólkið leitaði út til hansara, tey undraðust á læru hansara og av teimum undrum, sum hann gjørdi, tí hann talaði eins og tann sum valdið hevur«. ? Men Jesus kundi eisini vera strangur
vinarliga við tann yngra, og gav honum góð og hyggin ráð. Hin yngri hevði ongan hug at lýða á sovorðið nakað, og tók orðið av hinum og helt fyri: »Hvat skal eg gera við tveimum tómum hondum?« Hin gamli hugdi [...] vera, sum hungra og tysta eftir rættvísi. Fleiri enn ein tala um heimsins neyð og elendigheit, sum er veruleiki manga staðni í heiminum. Hesa føði fáa vit í bløðum, sjónvarpi og útvarpi, og soleiðis fáa vit [...] alt altíð hin vælsignaða og Guðgivna møguleikan at folda hendurnar til Guðs. Hann hoyrir bønir og er mangan fúsari at geva, enn vit at biðja. ? Amen. Heri Jógvan Joensen, prestur
hava tíbetur minnir um eymleika og kærleika og góður løtur í barnaárunum«. Einki av hesum átti hann. Tá ið hann var leyslatin, sat hann ein dagin og át saman við okkum og eg spurdi hann tá: »Um tú nú visti [...] lívsvirði og meining. Tað hendi, at tað vóru fangar, sum vóru fyri ongum og fullu í ómegd í fangahúsinum, tí at teir ikki orkaðu at bera revsingina. Og so var tað ofta eg, sum talaði við teir og var um teir [...] at hugsa um seg sjálvan og egna vælveru, skapar tá ið av tornar, ikki annað enn eitt hart sinni, tómleika, misnøgd, kanska einsemi og at enda lívsmøði; men har brúk er fyri mær, og eg havi brúk fyri øðrum
sólskinsdagar uttan kross og trongdir í heiminum, men vit náa ongantíð hesum máli, og tó skulu vit stremba fram ímóti tí. Stríð og arbeiði í hesum heimi fyri friði, rættvísi og kærleika, er ikki nakað, [...] hendur og so fara til arbeiðis, har vit nú einaferð eru sett, og kenna okkara ábyrgd og uppgávu. Her í heiminum verður tað vist ikki øðrvísi. Men tá ið vit fara yvirum til hitt æviga ljósið og ikki longur [...] Jesus kundi ikki geva lærusveinum sínum ? og tí heldur ikki okkum ? lyfti um at sleppa undan sorg og mótgangi. Grundin er tann, at so leingi sum syndin og tí eisini ófullkomileiki er í heiminum, verður
tað góða til onnur. Sigurin er vunnin. Og grundvøllurin er lagdur. Og vit hava dópin og trúnna, vit hava andan og orðið og sakramentini. Og vit hava kærleikan og vónina. Okkara uppgáva er at bera hetta [...] Jesu deyða og uppreisn er ein grundvøllur lagdur. Við Jesu deyða og uppreisn hevur Gud sigrað á tí ónda. Sigurin er vunnin. Og grundvøllurin er lagdur, fundamentið er lagt undir okkara lívi og tilveru. Hesin [...] til trúgv, kærleika og vón av orðinum, sum boðað verður. Vit eiga hvønn dag at byggja á grundvøllin, Kristus. Og tá vit hoyra hin glaða boðskapin boðaðan, fáa vit megi og kraft og inspiratión til at liva
samfelagið við Guð. Munur er á tí at liva og at vera til. ? Guð ynskir, at vit skulu liva. ? Lívið er gleðin um at eiga góð medmenniskju og vera nakað fyri tey, og tey fyri okkum. Lívið er vón, sum ongantíð [...] sum vit eru ment. Vit eiga at royna at halda áfram at gleðast yvir lívið og tilveruna. Vit skulu hava álit á okkara medmenniskjum og samstundis vísa teimum álit. Vóna vit samtíðis á Guð, tá ger tað minni [...] Í ein ávísan mun eru vit ikki eldri enn vit halda okkum vera, og gera okkum til. Hava vit slept framtíðardreymunum, hava vit mist vónina, tá eru vit vorðin gomul. At liva er at vera virkin í tann mun,
hitt farna og bjarga tí. Er stórt og fult mítt syndamál, tó størri er Guðs náði; um leið er dimm, og rás er hál, fullvæl eg fram tó nái; tí Guð mín góður hirði er, sum alt sítt fylgi ræktar her og bjargar [...] hansara. Framman fyri Harranum - og hvør veit: kanska eisini alment framman fyri øllum tí skaranum, sum uttan iva stendur uttanfyri og bíðar - stígur Sakeus fram og ger upp við sína synd. Hann vil geva [...] Jesus rennur hann undan tí stóra skaranum, sum fylgir honum, og klívur upp í eitt morberjatræ. Har heldur hann, at hann kann sita trygt krógvaður og væl fyri at síggja, tá ið Jesus kemur framvið. Einki verður