tí, at tað eru ikki minni enn trý konufólk, sum ansa rognum, larvum og ungfiski á virkinum. Guðrun kulsar. -Tað er so hundakalt, sigur hon, meðan tær súgva nakrar deyðar larvur upp úr einum kari. Ein av

yndislig, hann kann ikki bara sær at kína henni um annan kjálkan, men tað verður nakað harðligt, gentan kulsar og rennur heim í hitan. Innkomin rættir hon út hondina og spyr tivandi: »Babba, hvør hevur gjørt