In.fo hevur spurt Carl Jóhan Jensen, rithøvund, um hann hevur eina viðmerking til yvirgangsatsóknirnar í París, hvussu hann heldur at byrgjast kann upp fyri, at ein slík atsókn endurtekur seg, um atsóknin eigur at fáa avleiðingar, og hvørjar avleiðingar?
- Hatta eru stórir spurningar og illsvaraðir, sjálvt í serfrøðingunum vil tungan ballast, tá spurningar verða settir um hesi viðurskiftini. Greið svar koma einamest frá teimum, ið minst vita og lata hina svørtu sól av fordómum skína fyri sínar andans føtur.
Carl Jóhan Jensen sigur, at hann í roynd og veru bert hevur eina viðmerking til hesar ræðuleikar í París fríggjakvøldið.
- Tað eru orðini í yrkingini Liberté eftir franska skaldið Paul Eluard (1895-1952). Eg týddi yrkingina leygardagin og legði hana út á fjasbókarvangan hjá mær:
Frælsi
Í tey gomlu stílaheftini
Á borðini og í tröini
Á sandin og í kavan
Skrivi eg títt navn
Á hvörja síðu eg las
Á hvört óskrivað blað
Á stein í blóð á ark ella í ösku
Skrivi eg títt navn
Í gullvovnar ímyndir
Á hermansins vápn
Á krúnurnar hjá kongum
Skrivi eg títt navn
Í frumskógin í oyðuna
Í reiðrini og runnarnar
Í barndómsins bergmál
Skrivi eg títt navn
Í undrini í náttini
Í tað hvíta breyði av degi
Í fríggjaðar lötur
Skrivi eg títt navn
Á allar mínar bláu spjarrar
Á hyljareygað sólhýggjað
Á vatnið av livandi mána
Skrivi eg títt navn
Á eingirnar á sjónarringin
Á veingirnar á fuglunum
Og vindmillu skugganna
Skrivi eg títt navn
Á hvört degningsfleyr
Á havið á bátarnar
Á fjöllini steinsvök
Skrivi eg títt navn
Í bláman av skýggjunum
Í sveittan av storminum
Í regnið grovt og fölt
Skrivi eg títt navn
Í tey glitrandi skapini
Í klokkurnar av litum
Í evnislig sannindi
Skrivi eg títt navn
Í tær vaknaðu slóðirnar
Á teir útbreiddu vegirnar
Á stöðini sum ongantíð teljast
Skrivi eg títt navn
Á lampuna sum lýsir
Á ljósið sum er slöknað
Á hús mítt endursamt
Skrivi eg títt navn
Á tað í helvt skornu fruktina
í speglinum og í stovuni
á tað tómu skelina av songini
skrivi eg títt navn
Á hundin glúpskan og tekkan
Á tey aktandi oyruni
Á tað tey neyðarsligu beinini
Skrivi eg títt navn
Á helluna við dyr mínar
Á hvat meinkunnugt sum er
Á eldsins halgaðu aldur
Skrivi eg títt navn
Á alt samljóðað hold
Á ennini á vinum mínum
Á hvörja framrætta hond
Skrivi eg títt navn
Á glasið um alt ið kom óvart
Á tær gáandi varrarnar
Högt uppi yvir tögnini
Skrivi eg títt navn
Á míni herjaðu skjól
Á mínar niðurdotnu vitar
Á mínar lívsleiddu veggir
Skrivi eg títt navn
Á longsulsleysan miss
Á tað köldu einsemi
Á tráðgongu deyðans
Skrivi eg títt navn
Á afturfingna heilsu
Á afturumlidnan vanda
Á ta minnisleysu vón
Skrivi eg títt navn
Og upp á hetta eina orðið
Fekk eg lívsviljan aftur
Eg varð borin til at kenna
Til at nevna teg
Frælsi
