Elsa hjá Nellu fór til Amerika og tordi ikki heim aftur

Nella var gift við Vilhelm Tórsheim og doyði frá seks børnum. Dagin eftir vóru tey bert fimm eftir

Simonsenættin í Hoyvík hevði sum kunnugt ættar­stevnu 1. august. Her vóru eisini fólk úr USA. Tey umboða eina áhuga­verda søgu, sum hevur sam­band við gravsteinin hjá Petron­ellu Samuelsen, sum verð­ur umrødd í hesi grein.
Ein dóttir Johan Simon­sen í Hoyvík æt Kristianna. Hon giftist við Samuel Sam­uelsen, son Magnus Sam­uel­sen, sum gekk burtur á út­­róðri í 1888, sum fyrr greitt frá í hesi røð.
Ein beiggi Sámal var Vilhelm Tórsheim (1881-1954.) Hann var giftur fyrru ferð við Petronellu Petersen (1876-1910) úr Funningi.
Nella kom til Havnar at tæna hjá teimum í Geil, sum var ættin hjá Isalinu konu Knút, beiggja henn­ara, men hon giftist skjótt við Vilhelm. Hann var óførur, átti hús og giftist bert sum 18-19 ára gamal.
Nella eigur sítt sætta barn Evu Margrethu 21. august 1910. Men tær doyggja dag um dag mánaðin eftir, mamm­an tann 17, og dótt­urin tann 18. Tískil eru tær farnar í somu grøv.
Elsa var tá knapt trý ára gomul. Hana taka Kristi­anna og Sámal tískil til fosturs.
Í 1912 fer Sámal út at sigla. Hann búsetist eftir ein tíð í USA og sendir boð eftir Krístionnu at koma yvir við børnunum. Fyrri heimsbardagi var byrjaður, og tá slapst ongan vegin.
Men í 1919 fer Kristi­anna avstað við sínum trimum børnum og Elsu.
Hetta gongur væl, til tey koma til passeftirlitið í USA. Pappírini hjá Kristionnu og børnunum vóru í lagi. Kristianna hevur eitt pass, har hennara børn eru skrivað inn.
Men Elsa hevur einki pappír at vísa fram, og hetta skapti trupuleikar. Kristianna gav so børnun­um boð um, at tey skuldu bert tosa føroyskt, so pass­eftirlitið skuldi fáa ta fatan, at tey bert tosaðu eitt mál, sum eingin annar skilti. Tí máttu tey heldur ikki tosað danskt. Tá kundi henda, at onkur skilti hetta, og so var spælið spilt.
Tað endaði so við, at eftirlitið ikki tímdi meira og slepti teimum ígjøgnum.
Hetta førdi so eisini við sær, at Elsa kom at búgva i USA við ongum pappírum, eins og so nógv onnur gjørdu. Tískil tordi hon ikki at fara úr USA og til Føroyar at ferðast, tí so slapp hon ikki heim aftur. Tað var ikki fyrr enn Jimmy Carter gjørdist forseti í USA 1976-80, at hesi fingu amnesty og har­við pass. Men tá var so langt fráliðið, at Elsa ikki hevur nýtt hendan møgu­leikan.
Tey búsettust í New Jersey, sum er grannastatur hjá New York.
Fostursystkini hjá Elsu, sum fóru til USA, vóru Elsebeth, John, brekaður og á stovni meginpartin av lívinum, og Erland, sum búsettist í Texas. Í USA fingu tey so Johonnu, sum var mamma og omma tey, sum vóru við á ættarstevn­uni, og sum eru ein kelda til hesa grein.
Tað er ógvuliga lítið, vit vita um Elsu. Tá sigst, at hon vann vakurleika­kapp­ing sum ung. Hon giftist við James O’Neil, og tey fingu tvær døtur Eileen og De De, sum doyði ógift á ungum árum.
Eileen varð gift, men er so skild aftur. Hon hevur ikki samband við ættina hjá fosturforeldrunum, so tað er ikki meira sum kann sigast um hana ella ættina hjá Elsu.

Ættarfólkini hjá Nellu
Foreldrini vóru Petur Andreasen (3.01.1833 -10.01. 1896.) Giftur 08.08.1854 við Malenu Knudsdatter (26.04.1833 - d.14.01.1901.) Tey vóru úr Funningi.
Systkinini hjá Nellu vóru:

1. Andreas Petersen (20.05.1855 – 10.11.1889) g.v. Malenu Johannesen úr Elduvík.

2. Malena Sofía (20.09.1857 - d. 29.08.1886.)

3. Knud Petersen
f. 22.02.1860 g.v.Isalinu Isaksen f. 02.09.1859, d. 1923. Knút búði í Havn og er kendur sum tann eldri Knút Skómakarin, sum doyði 1932.

4. Samuel Petur
f. 04.05.1862, deyður fáar dagar gamal
5. Marianna f. 01.03.1864 g.v. Johannes Petersen undir Reyni

6. Carolina Susanna (27.04.1868 - d.25.03.1959)
g.v. Osvald Jacobsen í Funningi. Dóttir teirra Malla gjørdist 100 ár

7. Anna Sofía (30.04.1871- 31.01.1951)
g.v. Johan Hendrik Egholm (23.02.1872 - 20.07.1960.) Tey búðu eisini í Havn. Tey fingu 12 børn, og ein dóttir teirra, sum varð fødd beint eftir, at Petronella doyði, varð uppkallað eftir henni. Hetta var Nella, gift við Petur Dahl.

8. Joen Petur f.20.12.1873.g.v. Malenu frá Gjógv, búðu í Funningi

9. Petronella Malvina (6.09.1877 - 16.09.1910) var yngst

Um børnini hjá
Nellu kann sigast

Magnhild f. 1901, giftist í Danmark við einum svensk­ara Albin Gustavson. Tey fingu fýra børn, tríggjar gentur og ein drong, sum æt Ib. Hann var nógv í Før­oyum. Ein dóttir kall­aðist Elsa. Hon er helst uppkall­að eftir mostrini í Amerika.
Mia fór niður at vera hjá Magnhild, og giftist við beiggja mann hennara, Robert, sum var telefon­verkfrøðingur. Tey fingu eingi børn. Tá ið Mia gjørdist einkja, kom hon aftur til Føroya, her hon doyði í 1984.
Petur fór út at sigla tíð­liga í 30-unum. Hann bú­­settist í USA og sigldi eis­­ini undir krígnum sum skipari. Her var hann við at vera álopin av kavbátum, men kom væl frá tí. Hann var tríggjar ferðir í Føroy­um eftir kríggið. Hann hevði svenska konu, men tey fingu eingi børn. Petur plagdi at skriva í føroysk­um bløðum tíðindi úr USA.
Tey vóru so eitt skifti trý systkin í USA, og tey høvdu øll samband við hvørt annað.
Magnus var føddur 20. juni 1905 búði og í Havn. Hann arbeiddi saman við pápan­um Vilhelmi Tórsheim, sum gjørdi fleiri grót- og byggiarbeiði, t.d. garðin við amtmanshúsini. Vilhelm gjørdi eisini fleiri brýr í Havn. Magnus var arbeiðsmaður og hand­verksmaður, mest innan grót og betongarbeiði, og hann stóð fyri fleiri byggi­arbeiðum í Havn og aðra­staðni m.a. kommunu­skúlan í Havn.
Magnus var býráðslimur 1952-60. Hann var for­mað­ur í Havnar Arbeiðsmanna­felag í gott 10 ár.
Magnus gjørdist stjórn­ar­limur í Føroya Arbeiðara­felag í 1944 og seinni formaður.

Tann góða stjúkmannan
Tað er eisini ein partur av hesi søgu, at Vilhelm gift­ist aftur við Onnu, sum var úr Miðvági. Tey fingu eis­ini seks børn. Tað er tiltik­ið, sum Anna var eitt gott fólk, og hvussu væl, hon eisini tók sær av børn­unum hjá Nellu. Tey kall­aðu eis­ini elsta barnið, eina gentu, fyri Eva Petronella eftir teim­um báðum, sum doyðu.



Komandi partur
Komandi hósdag
verð­ur greitt frá Onnu Katrinu Simonsen, konu Johannes múrar­an, og ommu hennara, Anna Katrina Hansen sum er elsta fólk í kirkju­garðinum. Spurn­ingurin var bert, um hon var 101 ella 103 ár