Fyrsta royndin var Erla Kongsdóttir

Flogfarið »Erla Kongsdóttir«, sum var fyrsta føroyska flogfarið, kundi seta seg á bæði sjógvi og á landi. Hon kom í Vágar 15. desember 1949, men longu 18. desember brotnaði flogfarið, tá tað skuldi seta seg í vøllinum eftir at vera farið á flog av Vatninum, har sjógvur varð vaskaður av flogfarinum. Flogfarið fórst so illa, at tað kom ikki á flog aftur.

Í bókini Vága Samferðslusøgu skriva rithøvundarnir Heini F. Pet­ersen og Dánjal Poulsen, at P/F Føroya Flogfelag verður stovn­að í 1946. Stigtakarar vóru m.a. Dánjal Niclasen, van­liga nevndur Dánjal Norðuri í Stovu í Sørvági, bróðir han­s­ara Zakaris Niclasen, van­liga nevndur Zakaris á Skipa­felagnum, Ewald Kjølbro í Klaks­­vík og Vága Trolarafelag.

 

Felagið leigaði eitt DC – 3 flog­far frá Scottish Airlines ltd. Flogið var eina ferð um vik­una til Keypmannahavnar um­vegis Prestwick í Skotlandi og sama veg heimaftur. Fyrsta ferðin var 12. juli 1946, og seinasta ferð­in var í ok­tober 1946. Tá vóru einar 12 ferðir gjørdar. 

 

Lesið eisini: Felag í stórari menning

 

Ferðaseðilin millum Vágar og Keyp­mannahavn kostaði tá slakar 700 kr, men hóast henda høga kostnað, hevði felagið eitt rakstr­ar­hall á 40.000 kr. í 1946.

 

Hóast Føroya Flogfelag í blað­lýs­ing hetta árið segði, at flúgv­ing­in skuldi byrja aftur á várið 1947, varð hon ikki upp­aft­ur­tikin. Ætl­anin var at taka flúgv­ing­ina upp­aftur í 1949, tá fel­ag­ið keypti eitt flogfar av slag­num Sup­er­marine Wickers Wal­rus, sum fekk navnið Erla Kongs­dóttir.

 

Erla Kongsdóttir, sum var fyrsta føroyska flogfarið, kundi seta seg á bæði sjógvi og á landi. Hon kom í Vágar 15. desember 1949, men longu 18. desember brotn­aði flogfarið, tá tað skuldi seta seg í vøllinum eftir at vera far­ið á flog av Vatninum, har sjógv­ur varð vaskaður av flogfarinum. Flogfarið fórst so illa, at tað kom ikki á flog aftur.

 

Flogfarið »Erla Kongsdóttir«, sum var fyrsta føroyska flogfarið, kundi seta seg á bæði sjógvi og á landi. Hon kom í Vágar 15. desember 1949, men longu 18. desember brotnaði flogfarið, tá tað skuldi seta seg í vøllinum eftir at vera farið á flog av Vatninum, har sjógvur varð vaskaður av flogfarinum. Flogfarið fórst so illa, at tað kom ikki á flog aftur.